kapitaloceen

Als we spreken over antropoceen hebben we het over kapitaloceen. Het is een deel van de mensheid die exploiteert en vernietigt en door mijnbouw en verontreiniging de planeet blijvend verandert. Leren van het inheemse leven is zeer modieus en makkelijk gezegd. Kunnen we nog niet-kapitalistisch leven, kunnen we de consumens weer mens doen worden? Kunnen we waarde weer herkennen? Ik zie het niet gebeuren. Wat is wel zie dat de transitie naar een niet-fossiele economie enkel veel meer schade aanricht door de rooftocht naar mineralen. We werken niet aan een alternatief maar aan meer consumptie meer vernietiging meer uitbuiting meer afval meer geweld.

Het westerse superioriteitsdenken is de basis van ons onderwijs.

Er zijn de westerse intelligente mensen en de primitieve culturen. Vanaf de kleuterschool wordt dat erin gestampt en als je het blijft herhalen kun je na ca. 15 jaar je bul in ontvangst nemen. Je bent dan een gediplomeerde intelligente westerling, bravo.
Bij het lezen in Orde uit chaos van Priogine & Stenders

Homo Perussi?

De homo sapiens was de mens voor het neoliberalisme, of misschien was het kapitalisme het einde van deze soort. Zij is opgevolgd door de Consumens. Hoe dat in het Latijns te vertalen? En in het Engels Consumen?

Ik gebruik zelf het woord consumens al een paar jaar en kom het nu ook tegen in boeken en artikelen. Ik zal een mijn aantekeningen over de Consumens bij elkaar zoeken en er op dit blog over schrijven.

air

according to the philosopher Luce Irigaray, the forgetting of air within a philosophical tradition preoccupied with groundwork constitutes a forgetting of embodiment, a luxury not historically afforded to women

life

a life – real life – another one – just life – live –

The difference between minorities and majorities isn’t their size.

A minority may be bigger than a majority. What defines the majority is a model you have to conform to: the average European adult male city-dweller for example … A minority on the other hand has no model, it’s a becoming, a precess. (p. 173)

We’re moving toward control societies that no longer operate by confining people but through continuous control and instant communication. (p. 175)

Maybe speech and communication have been corrupted. They’re thoroughly permeated by money – and not by accident but by their very nature. We’ve got to hijack speech. Creating has always been something different from communication.

Deleuze, Negotiations, 1990

Philosophers aren’t reflective, but creative

What we should in fact do, is stop allowing philosophers to reflect “on” things. The philosopher creates, he doesn’t reflect. (p. 122)

What I’m interested in are the relations between the arts, science and philosophy. There’s no order op priority among these disciplines. Each is creative. The true object op science is to create functions, the true object of art is to create sensory aggregates and the object of philosophy is to create concepts. (p. 123)

Take the most remarkable case, Spinoza: the absolute philosopher, whose Ethics is the foremost book on concepts. But this purest of philosophers also speaks to everyone: anyone can read the Ethics if they’re prepared to be swept up in the wind, its fire. (p. 140)

Deleuze, Negotiations, 1988

SOLENOÏDE

van Mircea Cartanescu staat vol met dromen, hoeveel weten we niet want wat droom, waan of zelfs werkelijkheid is is niet zo duidelijk aangegeven. Wat mij opviel is dat er nogal wat dromen in staan die ik herkende, iets soortgelijks heb ik zelf gedroomd, soms is dit verontrustend.
Bij de verteller zijn waan en droom moeilijk te onderscheiden. Misschien is de waan soms fantasie.
In een interview las ik dat Cartarescu zijn dromen sinds lang noteert. En zijn kindertijd in Roemenië wás gek en verschrikkelijk. En de moderne geschiedenis kent veel idiote en gewelddadige gebeurtenissen.
Dromen, waanbeelden, waandenken, angst, fantasie, eruditie en grote schrijfvaardigheid maken dit een bijzonder boek dat ik zeker wil herlezen.

Solenoïde bij de Bezige Bij

drone [2024]

Drie weken geleden maakte ik een afbeelding met als titel Drone, dit omdat het Sonic Acts festival vooral drone muziek programmeerde en dat Drone de muzieksoort is die momenteel overal te horen is.
Ik besefte niet dat er dagelijks over drones bericht wordt die op allerlei plaatsen op de wereld dood en verderf zaaien. Is dit toeval, dat het hipste moordwapen tevens de hipste muzieksoort is?

blog en boekjes

er is één verschil tussen het notitieboekje en een weblog, het boekje ligt op haar plek en is slechts op afspraak te bezichtigen, het weblog is voor iedereen met een internetverbinding 24 uur per dag in te zien.

Dit blog bestaat uit foto’s en teksten, dit is één van de zeldzame teksten die niet ook in een boekje staat maar enkel op dit blog. Van de foto’s zijn enkel de gefotografeerde tekeningen in de boekjes te vinden.

Ik ben altijd dol geweest op de metalen bakjes waarin papieren systeemkaarten geplaatst konden worden. Ik vermoed dat er nog schrijvers zijn die hier gebruik van maken maar zelfs bij de kringloop kom je ze zelden tegen. Een groot voordeel van ordenen op de computer is dat je aan 1 systeemkaart meerdere trefwoorden kunt verbinden en ze zo makkelijker toegankelijk zijn.
De selectie van teksten uit mijn boekjes die op dit blog staan zijn voor mij veel makkelijker terug te vinden dan de notitieboekjes die in mijn bureaula liggen. Tekeningen in de boekjes zijn makkelijker terug te vinden zelfs nu het aantal boekjes groeit. Veel van de foto’s op deze site hebben één of meerdere trefwoorden waarop ik ze terug kan vinden.

Maar waartoe noteer ik aantekeningen tijdens het lezen en waarom komt een deel ervan op dit weblog? De aantekeningen zijn geheugensteun, deze website dient om mijn denken te delen. Samen denken we beter, gedeelde kennis is grotere kennis.

(dit bericht heeft nog geen trefwoorden)

Feel good event for the well-to-do?

Ik probeerde de Sonic Acts expositie in Looiergracht60 te bezoeken maar mocht er niet in omdat ik geen smartphone met bank app bij me droeg!!! Ik kom al lang bij Sonic Acts, altijd kocht ik een passe-partout en bezocht ik lezingen, exposities, performance, alles. Dit jaar waren er geen passe-partouts, kaartjes voor de conferentie waren snel uitverkocht vanwege de kleine ruimte waar het plaats vindt. Geen probleem, ik heb Ecoes magazine #6 (een special over SA’24) al en misschien komen er nog lezingen online te staan.
Vandaag naar Looiersgracht voor de expositie waar enkel toegangskaarten te koop bleken met een spyphone.
Sonic Acts wordt gefinancierd met publiek geld maar om een expositie te bezoeken moet ik een account bij Apple (iPhone) of Google (Android) hebben. Zij staan nergens vermeld als hoofdsponsor vanwaar dan deze verplichting?

Bij W139 kon ik wel met mijn bankpas betalen. Terwijl ik een pseudo-religieuze video-installatie bekijk bedenk ik dat Sonic Acts anno 2024 een feel good event voor brave burgers met een goed inkomen is. Daar hoor ik inderdaad niet bij.
Ik denk dat het 30 jarig jubileum een goed moment is om de stekkers er uit te trekken, is ook goed voor het klimaat.

Scroll to Top