Het eerste deel van het Milanese museum voor twintigste eeuwse kunst was weinig interessant. Het herinnerde me aan de Rotterdamse kunstacademie waar dit soort ouderwetse kunst onderwezen werd. Geen wonder dat ik het daar niet uithield, dat soort kunst is zoooo gedateerd. Modigliani, Balla, Severini, de Chirico, Manzoni, Fabro, Kounellis. Witte mannen, ook de favoriete doelgroep van de academie.
Gelukkig warden er twee tijdelijke tentoonstellingen van vrouwen die wel interessant waren, Renata Boero (foto boven) en Marinella Pirelli.