Tag Archives: Deleuze

Denkruimte

Deleuze leest ook als poezie. Taalkunst of beeldend oproepend. Deleuze schept ook nieuw beeld. Creëert vooral ook ruimte. Denkruimte, gebruiksruimte, potentiële ruimte. Mij stimuleert dat weer tot nieuwe beelden.
Deleuze laat zich ook stimuleren door het werk van anderen. Door Lucretius, Spinoza en vele anderen waaronder Lewis Caroll in Logic of Sense.
Niemand schept alleen, leeft alleen, werkt in het luchtledige. We verhouden ons altijd tot, zijn onderdeel van culturen, voortgebracht door natuur en cultuur.

Pynchon & Deleuze

Bij het lezen van een tekst van Deleuze&Guattari denk ik aan Thomas Pynchon, naar wiens Against the Day dit blog vernoemd is. Pynchon schrijft meer dan wie dan ook op een wijze zoals beschreven door D&G. Pynchon is de meest Deleuziaanse schrijver, of beter Dleuze&Guattariaanse.

Ik moet een woord verzinnen, een naam, voor  de samenwerking tussen D&G. Velen zien hun boeken vooral als Deleuze & maar dat si onterecht. Het is een meervoudigheid, een virtuele schrijfmachine voortkomend uit de samenwerking van Deleuze en Guattari.

image of thought

‘what we’re looking for these days is a new image of the art of thoughts, its functioning, its genesis in thought itself’
Gilles Deleuze, 1968

vlakken

Vlakken los denken van de oneindige grootheid (god/natuur). Losse vlakken denken en zo het leven beheersbaar, het denken mogelijk maken, overzichtelijk houden.
Delanda over Deleuze in mijn woorden.

virtueel

In dit digitale tijdperk is het woord virtueel de term geworden voor niet werkelijke beelden. Gefabriceerde fantasiebeelden.
Oorspronkelijk betekende virtueel mogelijk.
Het woord bestond al bij de oude Grieken. Deleuze gebruikte het. Anno nu is het het tegengestelde van werkelijk: reëel vs virtueel. Terwijl mogelijk iets heel anders is, dat opent. Het verruimt de werkelijkheid, het is geen alternatief maar verruiming. En en.