Als ik gesprekken met Deleuze (Pourparlers: 1972-1990) lees lijkt hij het over onze tijd te hebben, over nu. En dat is waarschijnlijk ook zo. Er is niets nieuws gekomen. Ja, het neo-liberalisme: de ultimisering van de consumptie. We glijden af, dat is geen vernieuwing. We ontwikkelen ons niet. Geld is zo belangrijk geworden, meer nog dan in Deleuze’s laatste jaren. Geld is geen leven, het brengt ons niets.

Ik ruim mijn boekenkast op. Sloterdijk heb ik al weggedaan. Merleau-Ponty staat op boekwinkeltjes. Ik wil me concentreren, de lijn die in mijn denken en lezen vormde als basis gebruiken.