Het woord adem kwam op door het beslagen raam effect bij een hoge dust&scratches. Ik associeerde het met ADEM of ASEM, maar in eerste instantie ging het om BESLAAN. Beslaan maakt iets niet ondoorzichtig, zoals Wiktionary beweert, maar semi-doorzichtig. Het vervaagt, maakt minder scherp.
En wat is dit beslaan, deze onscherpte, adem op een venster. Waarachter golven, sporen. Een ondefinieerbare aanwezigheid.
Het IK wordt overschat. Het IK is romantisch en voor veel mensen is het het belangrijkst. Maar of het bestaat is al de vraag. En het belang wordt overschat. Er zijn soms persoonlijkheden als Spinoza en Einstein maar ook zij zijn onderdeel van een (werk)gemeenschap, tijd, cultuur. Mensen die hun talent weten te gebruiken.
Ons bestaan, onze cultuur is een romantisch verzinsel, een schijn. Wij verschillen minder van mieren dan ons lief is.
Wij zijn, wij als onderdeel van Natuur, nietig onderdeel van de eeuwigheid. Daarmee zijn we klein en groot. En in de korte tijdspanne van ons leven kunnen we er het beste van maken.
De zuivere immanentie van Deleuze, die zich baseert op Spinoza, maakt zich vrij van de romantiek, vrij van ijdelheid; het accepteert een Leven.
///
Er is niets buiten de werkelijkheid, de immanentie. Er zijn wel virtualiteiten, mogelijkheden. Maar alle leven speelt zich af op het immanentievlak. Het immanentievlak is waar de Natuur van Spinoza zich manifesteert.