Denkend over de lamlendigheid rond het Covid-19 virus in ons land kwam het in mij op dat er geen spraakmakende intellectuelen meer zijn in Nederland. Een premier die visie een vies woord vind wordt herhaaldelijk herkozen en krijgt in de tweede kamer nauwelijks serieus tegenspraak.
In De Groene verschijnen er nu kritische artikelen over de Corona aanpak, die een jaar na de start nog steeds in crisis modus staat.
Ik weet trouwens wel één intellectueel die media aandacht krijgt: Maxim Februari die o.a. schreef hoe moeilijk het is kritiek op de Corona aanpak te geven zonder weggezet te worden als wappie. En Ilja Leonard Pfeiffer is duidelijk ook niet van de straat. Van Rosi Braidotti staan twee boeken in mijn kast maar bij het grote publiek zal zij niet bekend zijn.
Er zijn vanzelfsprekend meer intellectuelen in ons land waarin intellectueel een scheldwoord is, maar die blijven anoniem.