Zo kort geleden en zo ver weg. Wat is de wereld, de mens veranderd. Verdomd. De gesprekken die Barthes met zijn vrienden voerde, die mijn vriend Michael met zijn vrienden voerde. Daar zat zo een vrijheid in, ruimte, speelsheid, serieus plezier.
De hedendaagse verhoudingen en gedragingen waren in de kiem in de jaren 1970 en 80 zeker aanwezig en werden door Deleuze en zijn vrienden opgemerkt. Maar ik denk niet dat ze zich voor konden stellen hoe erg het zou worden. De woeker van domheid, fascisme, agressie, geweld en het (zelf)moordende karakter van consumptie.
Barthes wordt nog gelezen maar veroorzaakt hij nog opwinding? Is er nog INTELLECTUEEL GENOT? Ja, bij Toufic, Waalid Raad en anderen. Juist mensen uit een land waar het altijd oorlog is.