POET, a poet, the poet, le poète, der Poet, el poeta, un poeta, DICHTER
een wereld met woord verbeelden
René Daniëls in De Pont
Het werk uit 2021 vind ik goed. Getekend en gespoten met de linkerhand heeft het niet de virtuositeit van zijn vroegere schilderwerk maar de intensiteit is wel vergelijkbaar. Minder speels maar wel zoekend. En het tekenen met links gaat beter dan toen hij in 2007 opnieuw begon te werken. Ik hoop dat De Pont schilderijen kan verwerven uit deze expositie want ik zie het graag vaker.
Het werk is momenteel te zien terwijl elders in het museum de film van Erik van Lieshout over Daniëls te zien is.
Die film is grappig, ontroerend en menselijk.
“We moeten leren ontcijferen”
Iemand die hoogleraar is in Nederland en dénkt. Deze opmerking van mij is pas echt opmerkelijk. In mijn (beperkte) visie wordt er weinig gedacht in Nederland en aan de universiteiten nog minder. Ik vind het verfrissend aan het begin van de dag een interview te lezen met iemand die op basis van onderzoek nadenkt over maatschappelijke zaken en de waarde van cijfers.
Ik vermoed dat mijn negatieve mening over onze universiteiten momenteel versterkt wordt door de totale afwezigheid van rationaliteit rond Covid. Ik hoop maar dat er politici en OMT-ers zijn die het artikel ook lezen.
Bij het lezen van een interview met Daniel Mügge in de Groene.
What are words worth?
Het is vandaag liedjes dag, mijn inhoofdige jukebox is weer lekker bezig. Nu de Tom Tom Club.
Dit kwam op terwijl ik nadacht over mijn plan voor leporello’s (zigzag boeken).
What Do You Want From Life?
Deze songtitel (van The Tubes) komt regelmatig op in mijn hoofd. Goede vraag en tegelijkertijd: hoezo, hebben we wat te willen van het Leven dan? Denk het niet. Waarschijnlijk dachten The Tubes het ook niet. Nou hebben we wel een beperkt aantal mogelijkheden ons leven de moeite waard te maken. Spinoza dacht dat we door middel van meer inzicht in de Natuur/God meer blijdschap konden verwerven en Nietzsche raadde ons aan tot de Uebermensch te streven, oftewel het meest uit onze beperkte talenten te halen. Ook hierin dacht Friedrich weinig verder dan Bento al uitte hij zich romantischer/dramatischer.
loiter
“I love loitering; a concept that implies we should not fight for privacy, but for the right to be in public.
We should say: when I am on a network, I am public.
This does not mean I should be attacked or made vulnerable in a horrible, abusive manner. It means I need some rigorous public right. Rather than constantly trying to say that these networked spaces are private, which the clearly aren’t, we should understand how communication implies vulnerability and publicity.”
Wendy Hui Kyong Chun interviewed by Rosa Menkman, 2017
Een pleidooi, een verhaal,
is wat Rick Dolphijn schrijft in zijn essay THE CRACKS OF THE CONTEMPORARY. Denkend vanuit Spinoza, Deleuze, Guattari en Murakami deelt hij inzichten. Aangemoedigd door Foucault roept hij op tot non-fascist living. Tot een post-human leven op deze planeet waarop we delen en uitwisselen. Waar in we leven vanuit kracht. Nietzsche.
Dolphijn op Sonic Acts 2017, ik las het essay in de catalogus.
strange edit
appropriation is een van de vreemdste verwijten van deze tijd. Als men zich open stelt, zich laat beïnvloeden heet dat toe-eigening?! Het koppelt cultuur aan zuiverheid en dat is eng. Het drijft het hokjesdenken tot het uiterste, het stampt leven de grond in. Wat het extra droevig maakt is dat dit vreemde verwijt vaak komt van mensen die denken zo ruimte te creëren, wonderbaarlijk. Ontwikkelen mensen newspeak om zichzelf op te sluiten?
No Linear Fucking Time
photograph by Esmat Elhalaby
Momenteel niet te zien in BAK maar wel op hun website en hun Prospections website.