Huilen met de wolven in het bos

Er wordt momenteel weer bijzonder veel nagepraat met als enig doel erbij te horen.  Ik zal weer eens naar de Klisjeemannetjes gaan luisteren, als troost.

ultieme vrijheid

is de basis voor de boeken van Deleuze en Guattari. En dat op Spinozistiche wijze door onderdeel te zijn van natuur.
Onderdeel van die vrijheid is het los komen van het ‘ik’ waanbeeld.
Hun boeken zijn dan ook consistent. Er ontstaan voortdurend nieuwe vlakken, lijnen en assemblages vanuit hun onderzoek naar leven op het vlak van immanentie.

worden

Toekomst en verleden hebben niet veel zin, wat telt is het tegenwoordig worden: de geografie en niet de geschiedenis, het midden en niet het begin noch het einde, het gras dat in het midden is en dat vanuit het midden groeit, en niet de bomen die een kruin en wortels hebben.

Claire Parnet in gesprek met Gilles Deleuze

anti-binair

als de linguïstiek en de informatica tegenwoordig zo gemakkelijk de rol van repressor spelen, dan komt dat omdat zijzelf functioneren als binaire machines binnen die machtsapparaten, en eerder een totale formalisering van wachtwoorden vormen dan een zuivere wetenschap van linguïstieke eenheden en abstracte informatieve inhouden.

Claire Parnet in gesprek met Gilles Deleuze

Deleuze Parnet

DIALOGEN van Gilles Deleuze en Claire Parnet uit 1977 is in 1991 in het Nederlands vertaald door Monique Scheepers. Ik vermoed dat ik het niet lang daarna aangeschaft heb. Nu is het voor de zoveelste keer herlees geniet ik evenzeer als toen.
Ik leerde Deleuze kennen door de expositie Rhizome in het Gemeentemuseum Den-Haag in 1991. Nadat ik eerst de catalogus van die expositie kocht met daarin fragmenten uit Mille Plateaux kocht ik DIALOGEN. Deleuze laat zich niet opsluiten in de academische filosofie maar voert vrijheidsstrijd door denken. Het is een heerlijke steun in het beweeglijke, zich verhoudende, leven.

denken voedt

Een goed filosofisch probleem behoeft volgens Deleuze helemaal geen oplossing, het gaat erom dat het je denken voedt en niet sust.

Sarah Posman over Gilles Deleuze in Deleuze Compendium

WHY IS IT SO DIFFICULT FOR SO MANY PEOPLE TO LISTEN?

Why do they start talking when there is something to hear?
Do they have their ears not on the sides of their heads but situated inside their mouths so than when they hear something their first impulse is to start talking?
The situation should be made more normal, don’t you think?
Why don’t they keep their mouth shut and ears open?

Are they stupid?
And, if so, why don’t they try to hide their stupidity?

John Cage, Darmstadt 1958

bos

dit plaatje herinnert me aan schilderijen van Per Kirkeby, maar als ik die opzoek lijkt het er helemaal niet op. Indrukken en zien zijn verschillende dingen. Waarnemen, ervaren, het werk in je laten komen dat is wat er veelal gebeurt als ik kunst tot mij neem. Kijken, het zien is slechts een onderdeel.

Scroll to Top