Schrijven om te schrijven

Tekst om de text.
Zich uiten om te bestaan.
Voor mij is het woord belangrijk.
Maar niet meer dan beeld en geluid. (En wellicht geur en tastzin)
Soms denk ik dat schrijven tot een belangwekkender bestaan leidt. Vaker denk ik dat het niet zo is. Bestaan hangt meer af van ademhalen.
We kunnen zo veel meer.

Bouvard en Pécuchet

is een mooi medicijn tegen de waan van de dag. Na en paar uur er in lezen heb ik meteen minder behoefte aan ‘nieuws’. Er is zoveel onnozelheid. Vooroordelen, meningen zonder denken. Er wordt heel weinig gedacht, dat is niet perse iets van deze tijd.
Op pagina 285 lezen de heren Spinoza. Heel boeiend maar ook vel te moeilijk vinden ze. Ze gaan weer verder met andere boeken. En zo vervallen zij tot hetzelfde gedrag als ze andere verwijten. De basis voor ons denken is door Spinoza gelegd. Daar kunnen we op verder, zoals Deleuze gedaan heeft, zoals Braidotti doet. Zoals ik wil doen. Denken in de lijn Spinoza, Nietzsche, Deleuze. Denken om het denken. Denken verbeelden.
Inspirerend is ook dat Bouvard en Pécuchet hun eigen encyclopedie gaan schrijven. Een combinatie van kopiëren, redeneren en fantaseren.

letterlijk

Het is een fout die ik vroeger ook maakte: een te letterlijke verbeelding. Ik bedenk dan een uitgangspunt en blijf er in de uitvoering te dicht bij, het resultaat is dan een illustratie. De uitdaging is wel vanuit een uitgangspunt te werken maar in de verbeelding het beeld meer ruimte geven.

Humanities

Meer dan ooit hebben we de humanities, geesteswetenschappen, nodig. Filosofie voorop. Denken. Verhalen. We, als mensen, moeten ons opnieuw positioneren, ten opzichte van elkaar en onze omgeving. Ten opzichte van techniek en een veranderend klimaat. En ook hoe met elkaar om te gaan. Delen, ruimte, bronnen, wensen, middelen, veiligheid.
We hebben verhalen nodig over mogelijkheden, wat kan, welke kanten we op kunnen. Positieve energie. Vooruit.
Er is momenteel juist veel nostalgie, terug naar wat nooit geweest is. Niet alleen kunnen we niet terug, we willen het ook niet.
We willen uitzicht. Alles wordt niet slechter, doemdenken is niet nodig. Kennis en inzicht delen.
Dat is ook wat Eef doet met zijn plannen voor het buitengebied van Brummen, met gebruik van nieuwe techniek, kennis en inzichten onze leefomgeving een nieuwe kans geven.
Politici wentelen nu elke crisis af op de minder machtigen, de minder rijken, dát is de voedingsbodem voor nieuw fascisme.

Het opwaartse denken, een nieuwe opbouwende denkwijze, een 21e eeuws Spinozisme. Een creatieve, scheppende denkwijze.

Lynch & Spinoza

Volgens Spinoza is God/Natuur oneindig in omvang en tijd. God/Natuur moet ook een oneindig aantal attributen hebben waar wij er slechts twee van kennen: denken en uitgebreidheid.
Als David Lynch een andere werkelijkheid naast de zichtbaren veronderstelt past dat in het denken van Spinoza. Lynch refereert aan een yogi als basis, de nuchtere Spinoza kan ook.

The “Mechanics” of Fluids

een essay uit This sex which is not one van Luce Irigaray. Toen ik de titel las dacht ik direct aan mijn eigen fluid werk.

De tekst lijkt te gaan over het mijden van vloeistoffen in wetenschappelijk onderzoek en de fixatie op wiskunde.
Denken is gebaseerd op chemie en elektronica, vloeistoffen en processen. Die zijn in theorie instabiel maar flexibel is juister, ze passen zich aan vinden nieuwe wegen en verbindingen. De hersenen werken bij uitstek rhizomatisch. Een prototype voor het internet maar veel ontwikkelder.

Irigaray lijkt vooral de psychoanalyse tegen te spreken. Een denken dat in Frankrijk lang belangrijk is geweest. Waar ook D&G zich tegen verzet hebben.
De tekst klinkt ouderwets, ze is uit 1977 en lijkt buiten het debat dat toen in Frankrijk gaande was weinig meer te betekenen. Jammer want de titel klonk goed en ik denk zeker dat het vloeibare nog steeds aandacht tekort komt.

Philosphical thought

is the martial art of the mind in that it frames and choreographs the space in between self and other with the aim to figure out, contain, and anticipate each other’s reactions.

Rosi Braidotti: Nomadic theory

Nomadic philosophy

The motions and passions of the cognitive, perceptive, and affective faculties engender creative leaps of the imagination that animate the mind, illuminate the senses, and connect transversally well beyond the frame of the individual self. Nomadic philosophy is the discursive practice with the highest degree of affinity to the mobility of intelligence: it is both psysical, material, and yet speculative and ethereal.
Rosi Braidotti: Nomadic theory

Nomadic thoughts

borrows from Spinoza a positive notion of desire as an ontological force of becoming.

Rosi Braidotti in Nomadic theory.

Het lijkt er op dat ik een vervolg heb gevonden in de lijn Spinoza – Nietzsche – Deleuze

denkvoer

Je kunt zo veel kanten op met een boek. Een eeuwenoud vak en voor mij nieuw.

print test

Deze keer de zigzagboek test wat groter geprint en dat was zeer nuttig want vooral bij het snijden en vouwen ging veel fout. Zoals te verwachten is het een precies werkje en dat combineert niet optimaal met mijn ongeduld.
Nu weer naar de boekjes kijken, zes stuks werk ik tegelijk aan, en dan aantekeningen maken voor het afdrukken en vouwen. Het uiteindelijk formaat van de boeken wordt 20x20cm. Flinke lappen om handmatig te snijden.

virtueel

Wat Sonic Acts doet is virtualiteiten een podium geven. Alternatieven voor de Neo-Kapitalistische vernietigingsmachine.

Scroll to Top