immanentie, er is geen hoger ‘iets’ buiten de werkelijkheid. Alles is IN God or Nature. In Nature dus, die door Spinoza logischerwijs gelijkgesteld wordt aan God. Alles is binnen Natuur. Er is dan ook niets geschapen, allles is binnen Natuur er er kan geen externe schepper bestaan.
Immanence: a life, is de de laatste tekst van Deleuze.
dat Deleuze een boek over Spinoza vooraf laat gaan door een citaat uit De Fixer van Malamud is niet vreemd. Spinoza is immers in Deleuze’s visie meer een filosoof voor het ‘gewone volk’ dab voo filosofen. Het begrip van Jakov Blok voor Spinoza is van even groot belang als van beroeps filosofen die Spinoza tientallen jaren bestuderen. En al begrijpt de fixer veel niet, hij weet en voelt dat hij vast moet houden aan zijn onschuld t.a.v. de valse beschuldigingen. Dat is zijn vrijheid.
Jakov heeft vanaf het begin geen enkele kans om vrij te komen. De spanning draait dan ook alleen om het feit of hij een ‘bekentenis’ zal afleggen. Of hij zichzelf zal verraden.
waarnemen. waarnemingen. verschijningen. verschijnselen. Robert Irwin. In welke werkelijkheid leven wij? Hoe wordt dit bepaald? Ons kijken, horen, denken, voelen, waarnemen is AANGELEERD.
opvoeden is nadoen, leren is aanpassen. slavernij is de essentie van ons menselijk bestaan. Niet alleen de natuur beperkt onze mogelijkheden, wij mensen sluiten elkaar, onszelf, op en uit,
Het internet heeft dit meer versterkt dan tegengewerkt. Onze mogelijkheden vergroten niet. Onze ruimte, beweging- en denkruimte, vergroot niet. Ja, internet bood deze opties wel maar heeft zich tegenovergesteld ontwikkeld.
Het denken van Deleuze&Guattari, in het verlengde van Spinoza, verruimt dit wel. Bodies without organs, verbindingen in x dimensies, veelheden.
Ontwikkelen van onze vaardigheden, kennis, denken en dat buiten hokjes, geen lijnen om grenzen te trekken maar vluchtlijnen, Letterlijk en figuurlijk. Ontsnappen aan bedachte grenzen en vliegn zonder vleugels. Ja, we zijn mensen op planeet aarde, met al haar beperkingen én we weten nog zo weinig waartoe we in staat zijn, welke verbindingen we kunnen aangaan.
ik denk dat verbindingen het belangrijkst zijn in de filosofie van Deleuze & Guattari. Verbindingen tussen mensen, mensen en objecten, objecten met elkaar, dieren, ideeën.
Samenstellingen. Composities. De collage is een bekende compositie maar 3 dimensionaal is even essentieel. Samenstellingen in ruimte en tijd.
Een mens met verbindingen is rijker en heeft meer mogelijkheden. Is waarschijnlijk ook vrijer. Verbindingen met mensen, dieren, dingen, geluiden, voelen, zien, boeken, enzovoort.
Hierover moet ik ook bij Spinoza lezen. In de Ethica wordt ook over veelheden gesproken. In andere termen dan Deleuze maar ook hier is er een verbinding tussen Spinoza en Guattari.
glad en gerimpeld, gevouwen. Een open en opgedeelde ruimte.
de staat wil ruimte opdelen, indelen, migratiestromen tegen gaan.
voor open communicatie is open space vereist.
open space biedt veel meer mogelijkheden en vereist ook meer moed.
de opgedeelde ruimte sluit op en lijkt daardoor veiligheid te bieden.
Spinoza maakte geen onderscheid tussen lichaam en geest zoals Descartes deed. Het zijn bij Spinzoa twee attributen verenigd in een verzameling, lijf. De geest kan weliswaar niet door het lichaam gestuurd beïnvloed worden maar functioneert er niet los van. Het einde van het lichaam, de dood, is ook het einde van de geest. Dit betekent niet ook het einde van de gedachten, voortbrengselen van de geest. De geest is niet onsterfelijk, zij stijgt niet op. Het denken overleeft echter wel het lichaam.
Ook omdat ons denken onderdeel is van God of Natuur. [edit 4012-2019]
het lichaam zonder organen van Deleuze lijkt vooral een geheel van samenstellingen te zijn. Een geheel dat niet afhankelijk is van een essentieel onderdeel, of set van onderdelen, de organen.
Mensen worden trouwens nooit middels hun organen gedefinieerd.
de biologisch, chemisch, elektrische computer. Niet binair. Wel rijk in verbindingen, dataopslag en ontsluiting.
Maar hoe realiseer, vorm je zoiets? Zelf kan ik het alleen verbeelden en wel op een vage wijze. Associaties de alleen voor mij werken omdat ze refereren aan mijn denken.
Er is een verbinding tussen mijn denken en mijn beelden.
de oorspronkelijke structuur van het world wide web had een mycelium: een netwerk van verbindingen met knooppunten. Als er en knooppunt wegvalt worden er andere verbindingen gemaakt. Iedere computer kan zich ermee verbinden. Maar ook het internet kon niet ontsnappen aan het kapitalistisch systeem. Sterke partijen hebben machtsposities ontwikkeld en het rhizome aangetast, de vrijheid weggenomen.
Op de laatste dag van mijn Spaanse vakantie kwam ik in Madrid een foto van Gilbert en George tegen op een wc-deur!
Ik denk dat er overschat wordt hoeveel het internet veranderd heeft. Ook tv bracht veel oppervlakkigheid en werd van hetzelfde beschuldigd als internet nu. Deleuze was duidelijk in zijn afwijzing van tv en zou niet anders denken over het internet van Google en Facebook.
De tv bracht veel vervlakking maar ook de VPRO. Internet brengt veel onzin maar ook colleges van Deleuze.
Maar bovenal brengt internet geen wezenlijke vernieuwing omdat het werkt op binaire techniek.
Met Spinoza practical philosophy geeft Deleuze niet alleen een goede inleiding in het denken van Spinoza maar ook in zijn eigen denken.
Het concept van de gemeenschappelijke begrippen (common notions) is volgens hem de reden dat Spinoza stopte met de Verhandeling over het verstand om te beginnen aan de Ethica.
Het slot van de Ethica roept een aantal vragen op die Spinoza waarschijnlijk zou aanpakken in en volgende verhandeling die er door zijn dood niet kwam.
Daar begint het denken van Deleuze. Zijn lichaam zonder organen en andere concepten.
Een gemeenschappelijk vlak van immanentie.
Even interessant is Deleuze’s opmerking over het tekortschieten van de geometrische methode tegenover de fysisch-chemische en biologische benadering. Dat is ook mijn kritiek op de kunstmatige intelligentie gebaseerd op digitale techniek.
Ons denken is elektro-chemisch.
En het gebeurt perse in verhouding tot. Tot eerder denken, tot anderen, tot onze omgeving, tot.
In short, if we are Spinozists we will not define a thing by its form, nor by its organs and its functions, nor as a substance or a subject. Borrowing terms from the Middle Ages, or from geography, we will define it by longitude and latitude. A body can be anything; it can be an animal, a body of sounds, a mind or an idea; it can be a linguistic corpus, a social body, a collectivity. We call longitude of a body the set of relations of speed and slowness, of motion and rest, between particles that compose it from this point of view, that is, between unformed elements. g We call latitude the set
of affects that occupy a body at each moment, that is, the intenive states of an anonymous force (force for existing, capacity for being affected).
In this way we construct the map of a body. The longitudes and latitudes together constitute Nature, the plane of
immanence or consistency, which is always variable and is constantly being altered, composed and recomposed, by individuals and collectivities.
Vanaf zondag 22 april t/m 3 juni zijn er twee prints te zien in de lades, https://www.phoebus.nl/LADEKASTPROJECT, bij Galerie Phoebus in Rotterdam, https://www.phoebus.nl/ALGEMEEN.
De opening is zondag 22 april van 15 – 17 uur.
