Zondagmiddag 19 november bent u welkom, zie voor meer informatie kostgewonnen.nl.

Robert Irwin in a 2016 New York Times piece.

En zo kwam ik, voldaan door D&G, bij De Kapellekensbaan van Louis Paul Boon, het beste boek in de Nederlandse taal. En tevens en der beste boeken wereldwijd. Waanzinnig goed en ambitieus. Hij wil de grootsten evenaren en doet dat ruimschoots

On the science pages we read a lot exiting news about new discoveries, using new techniques. As an artist it’s just our work to do these things.

Ik zag deze film vorige week en  wilde na afloop klappen, maar dat is hoogst ongebruikelijk in Nederland buiten festivals.  Regisseur  Julian Rosefeldt heeft teksten van verschillende manifesten van kunstenaars en kunstgroepen gebruikt en in nieuwe scenes geplaatst. In al deze scenes speelt Cate Blanchett de hoofdrol. Tevoren had ik me verheugd op het raden welke tekst bij welk manifest hoort, maar eenmaal in de film deed ik dat nauwelijks. Het filmbeeld en Cate Blanchett verdienden mijn aandacht. Soms herkende ik teksten wel, soms niet. De combinatie van tekst en enscenering gaf een vervreemdend element. Een tekst van Claes Oldenburg  als gebed voor het eten, een Dada manifest als toespraak op een begrafenis. Of een schooljuf die haar klas het Dogma manifest voordraagt.
ik denk dat ik nog een keer ga kijken, om meer aandacht aan de tekst te geven en de soundtrack van Nils Frahm.

Bij het lezen van Deleuze en Guattarie drijft beeld omhoog, ontstaat in mijn hoofd. Maar pas in het maken zelf zal het vorm krijgen.
Wat is kunst? Het creëren van nieuwe beelden. Van eigenzinnige beelden die voor meer mensen waarde hebben? Oorspronkelijke beelden?

Betrokkenheid is meer dan reageren op het (commerciële) nieuws, op ‘nieuwsberichten’. Betrokkenheid gaat om mede vormgeven van onze samenleving.
Dat is een taak voor burgers, niet speciaal voor kunstenaars. Het is echt een vergissing te eisen dat kunst ‘reageert’ op ‘nieuws’ of verwachten dat kunstenaars zich in hun werk over het samenleven uitspreken. De beeldend kunstenaar maakt beelden, de choreograaf bewegingen, de componist klanken. Ze kunnen en mogen zich uitspreken over de maatschappij in hun werk, zoals Weil, Brecht en Eisler, maar het is geen eis. Filmmakers kunnen , als de Dardennes of Leigh, films maken over maatschappelijk (on-)recht, het is geen vereiste.

Kunstenaars moeten beelden maken en ruimte creëren, bemiddelaars kunnen de verbinding met publiek versteken. Samen kunnen zij een krachtig relevant beeld vertonen, aanwezig doen zijn.

The fluid society isn’t bad, we just need a few anchors.
Housing, food, healthcare & education.
Er is niets mis met een open samenleving. We hebben geen strikte structuren nodig. Wel een paar ankers. Een paar fundamentele zekerheden. Huisvesting, voeding, gezondheidszorg, onderwijs.

Wat kunst is en kan zijn is flexibel, vloeibaar. Het wisselt voortdurend en per persoon. Het kan wel degelijk zinvol zijn om het te definiëren. Er is veel verwarring over. Kan amateurkunst bestaan? Is kunst een ‘kunstzinnig’ werk maken. Is het een houding? Ik neig naar het laatste. Jeder Mensch ist ein Künstler, zoals ook ieder mens tot de Uebermensch kan komen. Maar je moet veel doen om er te geraken.

Concentratie is voor mij het belangrijkst. Eigenheid is voor mij essentieel. Er is verschil tussen kunst en kunstje. Jeder Mensch ist ein Künstler omdat ieder mens iets eigens heeft. Maar weinigen doen moeite dit te ontdekken. Dat vergt concentratie, bestudering, aanvaarding. Open staan, aanwezig en aandacht zijn. En durven.

Ik voel me geen Amsterdammer, Nederlander en Europeaan. Ik voel me wel mens. Met mensen voel ik mij meer verwand dan met andere dieren en planten. Ik ken wel empathie jegens dieren en planten. Ik wil er zorgvuldig mee omgaan. Zoals ik dat ook met andere mensen wil. ‘Eigen volk’ken ik niet. We delen deze planeet met ons allen en daar zijn afspraken en gedragregels voor nodig. Dat is alles. Angst en agressie jegens onze soortgenoten is onnuttig.

Fantasie is geen vlucht, het is een andere manier van zijn.