‘Hier is Huis Marseille voor opgericht” dacht ik bij het bezoek aan deze expositie. Persoonlijk universele fotografie.

Rene Daniëls in het van Abbe museum

windowshopping (kijken, kijken)

Het moet niet gekker worden! Wat gebeurt er in  mijn buurt?

Still life with chair, a friendly urban picture.

Het een feest om zo veel schilderijen van Daniels te kunnen zien. Op zich is één schilderij ook voldoende om een middag aan te besteden, maar een overzicht is prettig en nuttig. Persoonlijk was ik het meest verheugd over de schetsen en notities uit het archief van Daniels. Ze geven goed inzicht hoe het werk tot stand gekomen is en in het kunstenaarschap van Rene Daniels. Na het lezen van een tekst kun je dan weer de zalen in om het werk te bekijken. Dat geeft een sterk beeld van de ontwikkeling en inhoud van het werk.

Ik zag in Eindhoven ook voor het eerst recent werk van Daniels. Daar zaten sterke werken tussen en het is goed en fijn om te zien waar hij nu mee bezig is. Daar hadden we al een beeld van gekregen dankzij de documentaire  Memoires van een vergeetal.

“René Daniëls: Een tentoonstelling is ook altijd een deel van een groter geheel”  in het Van Abbe museum, tot 23 september.

Jaren geleden fietste ik langs station RAI alwaar ik schrok van een vloedgolf senioren. Er was huishoudbeurs in de RAI en die dag was het vrij reizen bij de NS. Daar dacht ik aan bij deze foto.

Overigens zag ik toen plots te midden van al die grijze koppen mijn ouders, dat herinner ik me nu ook.