Wikipedia: 1. afgeleid van het Latijnse Codex = wetboek, via het Franse en Engelse woord Code ook naar het Nederlands “Code” = wetboek (zie Nomenclatuur Codes) en vandaar ook naar “voorschrift”, bijvoorbeeld in “gedragscode”.
2. een code in de ruimste zin is een aanduiding die voor iets anders staat, een symbool, een verzameling symbolen, een beweging, etc. Codes worden gebruikt om te communiceren: het is eenvoudiger het woord ‘tafel’ te zeggen dan naar een tafel te wijzen. Alle talen zijn dus eigenlijk codes. Communiceert men met iemand die de code niet kent – dus iemand die een andere taal spreekt – dan moet men wel naar de tafel wijzen.
Als webdesigner denk ik bij code primair aan computercode, aan HTML, PHP, CSS, Javascript enzovoort. Eén van de redenen om terug te keren naar de kunst is dat ik die code een beetje zat ben. Toch is het ook heel spannend. En creatief. En code kan ook mooi zijn.
De kunst kent ook vele codes. In het beelden maken, het tonen, de verhouding tot verschillende soorten kijkers.
Bij kunstgeschiedenis is het ‘lezen’ van bijvoorbeeld bijbeltaferelen een bekend onderdeel. En feitelijk wordt elk kunstwerk door de kijker gedecodeerd. En dit gebeurt net zo onvoorspelbaar als sommige browsers de opmaakcode van webpagina’s interpreteren.
Wij zitten vast in code, komen voort uit code, handelen vanuit code en dromen in code.