Net als Gerald Murnane heb ik een sterk vermogen me te verhouden tot romanpersonages. Ze zijn even werkelijk las menen ‘in levende lijve’. De mensen die ik vanmiddag ontmoette bij het verplaatsen van een boot zijn niet meer of minder werkelijk dan de denkbeeldige tante in Border Districts. Die is trouwens ook denkbeeldig voor de verteller, dus dubbel voor de lezers. Maar ze kan bestaan, a life only contains virtuals.