MeToo meets BlackLivesMatter? Had ik verwacht met zo’n titel. De aanwezigheid van veel werk van witte 60+ mannen laat echter zien dat de kunstwereld slechts aan het begin van een noodzakelijk verandering staat. De grote expositie in twee hangars van vliegveld Tempelhof in Berlin is prima. Er is mooi werk te zien, bijvoorbeeld bovenstaand glas van Ane Graff uit haar serie THE GOBLETS. En leuk is dat Fernando Sánchez Castillo naast wie ik momenteel exposeer in Leiden ook meedoet.
Prima expositie maar de titel begrijp ik niet, als de titel een thema zou voorstaan had het beter gekund, minder grote namen meer aansprekend werk. Het beeld hierboven bijvoorbeeld, van een Noorse vrouw, vind ik sterk. IJsklontjes smelten in vervuild vocht in een drinkglas. Wij vergiftigen ons eigen drinkwater en dienen het op in een mooi wijnglas, cynisch, verontrustend. En een mooi beeld.
De stoelen van Tatiana Trouvé uit haar serie The Guardian zijn intrigerend en staan mooi opgesteld bij wanden in de grote hangar. Kwetsbaar, persoonlijk, ruimtelijk, sterk.
En zo was er meer fraai werk te zien. Onder andere van Gilbert and George.