De substantie drukt zich neutraal en onmiddellijk uit in alle modi. Van een kwalitatieve hiërarchie van zijnsgraden, van wezens die meer ‘volmaakt’ zijn naarmate zij dichter bij hun goddelijke oorsprong staan, is hier geen sprake. Met anderen woorden: Spinoza’s ontologie is niet verticaal maar horizontaal.
Wiep van Bunge, Spinoza Compendium p.99
