Een kunstwerk op zich dient geen doel, het is vrij van nut. Kunst is echter niet nutteloos, het speelt een voorname rol in het menselijk bestaan. Toch moet kunst altijd een positie in de maatschappij bevechten, wordt nutvrij vaak verward met nutteloos. Kunst wordt gezien als extraatje, luxe en dan ook nog eens luxe waar men weinig geld voor over heeft. Aan twee weken luieren aan een ver strand wordt makkelijker geld uitgegeven dan aan een kunstwerk dat jaren het leefklimaat verbeterd. In Nederland laat men de financiering van kunst graag over aan de overheid. Een avondje housé muziek mag wat kosten maar het concertgebouw wordt als duur ervaren. In het eerste geval draait één persoon plaatjes, in het tweede zit er een compleet orkest. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
De laatste jaren wordt kunst door, vooral lokale, overheden juist weer als nuttig ervaren: het trekt toeristen en daarmee inkomsten. Zit het toch nog goed met de kunst en kan de wethouder de subsidie verantwoorden.
Daarnaast zijn er nogal wat kunstenaars die graag wat meer nut in hun beroep wensen: veel werken gáán ergens over. Ik schreef al eerder in dit blog over de vele documentaires die in kunstruimtes getoond worden. En in het kader van de nutvrijheid is dat prima: kunst hoeft geen nut te dienen maar mag het wel.