Een andere commerciële onderneming afgelopen weekend was UNSEEN, fotobeurs in het Westerpark. Het krantje dat men kreeg bij het te dure toegangskaartje liet er geen twijfel over bestaan dat de beurs mede door een reclamebureau georganiseerd was. In ronkend reclamelingo werden grote woorden gebruikt om iets te suggereren dat binnen niet te zien was.
Naast de beurs was er ook nog een expositie buiten op grote billboards van deelnemers aan het Talent project van FOAM. In het tijdschrift zelf komen de werken goed tot hun recht, op de grote dragers buiten werkten de foto’s van Tomoe Murakami (zie boven) ook goed, dat gold echter niet voor het andere werk.
Op dat soort momenten merk je dat de organisatoren fotografie niet als kunst zien, daarbij speelt het formaat immers altijd wel een rol. Schilderijen worden niet opgeblazen voor een tentoonstelling. Met foto’s mag blijkbaar alles, dat zijn immers gebruiksvoorwerpen?
Een tijdschrift is geschikter voor fotografie dan een beurs en wand. De talent editie van FOAM magazine is sterker dan de gelijknamige expositie op grote billboards in het Westerpark.