Een tentoonstelling is ook altijd een deel van een groter geheel

Het een feest om zo veel schilderijen van Daniels te kunnen zien. Op zich is één schilderij ook voldoende om een middag aan te besteden, maar een overzicht is prettig en nuttig. Persoonlijk was ik het meest verheugd over de schetsen en notities uit het archief van Daniels. Ze geven goed inzicht hoe het werk tot stand gekomen is en in het kunstenaarschap van Rene Daniels. Na het lezen van een tekst kun je dan weer de zalen in om het werk te bekijken. Dat geeft een sterk beeld van de ontwikkeling en inhoud van het werk.

Ik zag in Eindhoven ook voor het eerst recent werk van Daniels. Daar zaten sterke werken tussen en het is goed en fijn om te zien waar hij nu mee bezig is. Daar hadden we al een beeld van gekregen dankzij de documentaire  Memoires van een vergeetal.

René Daniëls: Een tentoonstelling is ook altijd een deel van een groter geheel”  in het Van Abbe museum, tot 23 september.

huishoudbeurs

Jaren geleden fietste ik langs station RAI alwaar ik schrok van een vloedgolf senioren. Er was huishoudbeurs in de RAI en die dag was het vrij reizen bij de NS. Daar dacht ik aan bij deze foto.

Overigens zag ik toen plots te midden van al die grijze koppen mijn ouders, dat herinner ik me nu ook.

after party

De kunst ligt op straat zoals ik al vaak hier getoond heb. De serie urban wordt verrijkt met de afterparty serie. Alle foto’s genomen met de crappy camera van mijn Legend foon.

verse appel

De deurdranger moet nog beter ingesteld, in het weekend was er gratis appeltaart in Moes, het prettige cafe-restaurant in het soutterain en er is een fraai lichtkunstwerk in het atrium dat een jaar te zien zal zijn. De boeiendste onderdelen van de exposities vond ik de films, maar ik had geen zin ze op zo’n mooie dag allemaal uit te zien. Ik ga vast nog wel een keer terug. Het is een prettige plek.

De Appel, sinds afgelopen weekend op de Prins Hendrikkade 142 in Amsterdam

(beeld: flyer openings expo)

oud is niet out

Foto door Marc Gommans.

Zat wat filmpjes te kijken van Pinkpop 2012. Ik verbaas me zoals gewoonlijk over hedendaagse popmuziek: het is niks. Bands hebben geen eigen sound, artiesten spelen popmuziekantje. Het lijkt erop maar is het niet. Ik ben nooit Cure fan geweest, maar het optreden op PP staat en zij hebben wel een herkenbaar geluid. Net als natuurlijk Bruce Springsteen, die bovendien een uitstekende performer is.

Bovenstaande foto vond ik op de NRC site en die had het weer van Twitpic. Steke foto, mede vanwege het prachtige t-shirt. Het zou zo maar kunnen dat dat ook de reden was waarom Bruce hem het podium op haalde.

The Boss

Bruce vanavond op Pinkpop, ik trek er mijn spijkerbroek voor aan.

ps. Zie zojuist (het is inmiddels dinsdag) een stukje van het optreden van Springsteen, hij begint op Robert de Niro te lijken :).

Scroll to Top