het appel archief
Ik was vanmiddag in De Appel waar het archief verplaatst is naar de expositieruimte (voormalige aula). Catching Up in the Archive is de titel van een project van Kunstenaar Mariana Lanari.
Als bezoeker kun je een bijdrage leveren aan het online archief de bibliograph. Je kunt een boek op een scanner leggen en een pagina uitkiezen die opgenomen wordt en je kunt een kaart invullen en toevoegen mrt jouw gedachten bij het archiefstuk. Op deze manier kun je het archief iets geven ermee actief communiceren.
De boeken liggen grotendeels in stapeltjes op de vloer, de indeling kun je ook als bezoeker veranderen. Een toegankelijk archief is een levend iets.
Een archief als tentoonstelling klinkt wat saai maar is het niet, ik ga nog een keer terug.
…
duivels
In de Verzoeking van de heilige Antonius laat Gustave Flaubert in hoofdstuk VI de Duivel (ook Wetenschap genoemd) Antonius kennis maken met de God van Spinoza.
Helaas heeft dit Antonius niet tot inzicht gebracht en gaan zijn hallucinaties in hoofdstuk VII verder.
Het boek is opgedragen aan Flaubert’s vriend Alfred Le Poittevin die tot op zijn sterfbed Spinoza bleef lezen.
metgezel
Wat Ali Smith doet is groots. Ze houdt van boeken, deelt haar leven met boeken, neemt boeken serieus en lacht erom, ermee.
Ze is blij verwonderd dat een schrijverster blijft communiceren via boeken ook na haar dood.
Literatuur is kunst en het verrijkt het leven van schrijverster en lezeres.
Haar woede over neoliberalisme, Brexit en oorlog, haar verwondering over wat Covid met mensen doet.
Boosheid en empathie.
Barthes zou een fan zijn van Ali Smith. Ze heeft zo’n vertrouwen in verhalen, in tekst, in woorden.
Ondanks alle ellende van deze tijd een vertrouwen in kunst.
Ali Smith gaat er vanuit dat haar lezers even intelligent zijn als zij zelf. Groots.
VERTRAGEN | ERVAREN
Hoe vertragen we mensen,
hoe brengen we concentratie terug,
contemplatie,
stilstaan, ervaren.
Dat zouden kunstenaars en curatoren moeten overwegen.
Waarde terugbrengen in het ervaren / door het ervaren.
Kara Walker in Tilburg
Gisteren naar A Black Hole Is Everything a Star Longs to Be in De Pont geweest. Een ‘must see’ tentoonstelling die even mooi als heftig is. Museum De Pont zelf lijkt niet te beseffen hoe heftig het is. Er staat bij de ingang een bordje waarop vermeld wordt dat de tentoonstelling expliciete beelden bevat hetgeen wat summier is want er zijn zeer veel beelden van verkrachtingen te zien. Dat maakt het geen expositie voor alle leeftijden waar sommige (groot)ouders al vrij snel achter komen tijdens een bezoek.
Ik gebruik de term must see omdat het in lijstjes met de exposities in 2022 die je moet zien vermeld wordt. Terecht. Het zijn zeer goede tekeningen en animatiefilms die bovendien de slechtste kant van de mens laten zien.
