dwalen
Art in the age of environmental destruction, inkjet-print, 50×50 cm
EUROPA?
Diversity United blijkt over Europa te gaan en ook hier weer met de wens dat kunst onze fouten herstelt en een toekomst mogelijk maakt.
Hoezo Europa? Ik vind het een problematisch begrip. De ‘Europese Cultuur’ die naast composities en schilderijen kolonialisme, slavernij en klimaatverwoesting bracht en brengt. Over welke cultuur hebben de samenstellers van D.U. het? Is het niet hoog tijd dat we luisteren naar andere culturen? Immigranten worden geacht te assimileren, onze waarden eigen maken, net zo consumptief en agressief worden als wij Oud Europeanen. Het is voortgaan op een doodlopende weg. Hou a.u.b. op kunstenaars als wegbereiders naar de ondergang te gebruiken.
Diversity United?
MeToo meets BlackLivesMatter? Had ik verwacht met zo’n titel. De aanwezigheid van veel werk van witte 60+ mannen laat echter zien dat de kunstwereld slechts aan het begin van een noodzakelijk verandering staat. De grote expositie in twee hangars van vliegveld Tempelhof in Berlin is prima. Er is mooi werk te zien, bijvoorbeeld bovenstaand glas van Ane Graff uit haar serie THE GOBLETS. En leuk is dat Fernando Sánchez Castillo naast wie ik momenteel exposeer in Leiden ook meedoet.
Prima expositie maar de titel begrijp ik niet, als de titel een thema zou voorstaan had het beter gekund, minder grote namen meer aansprekend werk. Het beeld hierboven bijvoorbeeld, van een Noorse vrouw, vind ik sterk. IJsklontjes smelten in vervuild vocht in een drinkglas. Wij vergiftigen ons eigen drinkwater en dienen het op in een mooi wijnglas, cynisch, verontrustend. En een mooi beeld.
De stoelen van Tatiana Trouvé uit haar serie The Guardian zijn intrigerend en staan mooi opgesteld bij wanden in de grote hangar. Kwetsbaar, persoonlijk, ruimtelijk, sterk.
En zo was er meer fraai werk te zien. Onder andere van Gilbert and George.
“A fact, at its base, is a kind of social contract.”
Zo opent Speculative Facts, de nieuwste uitgave van Onomatopee. Ik vind dat een juiste opmerking. Onze ervaring van de werkelijkheid is een afspraak. We leren wat we zien, horen en ervaren. Hier is onze opvoeding en ons onderwijs op gebaseerd, we dienen ons aan te passen, deze aangeleerde werkelijkheid internaliseren. Momenteel zijn veel mensen verward en menen beter te weten hoe zaken functioneren dan wat de consensus is, ze accepteren feiten niet meer en willen leven naar hun eigen wanen.
Dat is droevig maar ‘de werkelijkheid’, de Europese traditie lijkt doodgelopen. Dat biedt ons geen toekomst meer, het vernietigt het leven op onze planeet. Hoe tot een nieuwe gedeelde ervaring te komen?
levels
Nu het duidelijk is dat we het verknald hebben wordt er geacht onder de term post-human waarin een wereld gedacht wordt waar wij onderdeel van zijn, niet waar we meester van pretenderen te zijn. We is hier de Europese mens (al of niet in de VS wonend) want er zijn mensen die nooit meegegaan zijn in onze waanzin, of pas laat en schoorvoetend. Er is zoveel kennis en denken buiten de filosofie, buiten het Europese denken. De oorspronkelijke bewoners van Oceanië, van Africa voor de Europese plunderingen.
RUIMTE bouwkunst
Ruimte/leefomgeving is een uitdaging. Ruimte/ervaring is een uitnodiging. Ruimte/vormgeving is een verlangen. Ruimte/beleving is persoonlijk, fysiek en geestelijk.