De woestijn en de perceptie ervan, of de perceptie van Arabieren in de woestijn, kent ogenschijnlijk allerlei goetheaanse momenten. In het begin is er licht, maar dat wordt nog niet waargenomen. Het is eerder zuivere transparantie, onzichtbaar, kleurloos, vormeloos, onaanraakbaar. Het is de Idee, de God van de Arabieren. Maar de Idee, of het abstracte, is niet transcendent. De Idee strekt zich uit in de ruimte, ze is als het ware de Open Ruimte: ‘Verderop [bevond] zich niets dan heldere lucht’*. Licht is een opening die ruimte schept. Ideeën zijn krachten die langs bepaalde bewegingsrichtingen in de ruimte worden uitgeoefend: entiteiten, hypostase, maar geen transcendenties.

* T.E. Lawrence, Zeven zuilen van wijsheid.
Gilles Deleuze: Schaamte en eer: T.E. Lawrence. Uit Kritisch en klinisch.

stotterend ademen, fluisterend ademen, schreeuwend ademen, verkennend ademen, levend ademen, stervend ademen. Dood uitgeademd. Adem is leven, vandaar wellicht de aandacht voor adem in meditatie, in yoga oefeningen, in beweging oefeningen. In zang en dans.