mee DOEN en meeLOPEN, meeDENKEN of NAPRATEN. nietsDOEN of NIETSdoen, deze laatste is een moeilijke, we leven in een tijdperk van ‘nietsigheid’ én men is voortdurend bezig/afgeleid. Misschien gaat het niet om niets of niets maar om aandacht. Dat is waarschijnlijk ook waar de mindfulness bijeenkomsten om gaan.
ook ik laat me verleiden door mijn netfoon, berichtjes op nieuwssites lezen waar ik zelden wijzer van word.
Zitten, zijn, het leven ervaren.
For some time I had been no good at anything. I am forty years old… Finally the idea of inventing something insincere finally crossed my mind and I set to work straightaway. At the end of three months I showed what I had produced to Philippe Edouard Toussaint, the owner of the Galerie St Laurent. ‘But it is art’ he said ‘and I will willingly exhibit all of it.’ ‘Agreed’ I replied. If I sell something, he takes 30%. It seems these are the usual conditions, some galleries take 75%. What is it? In fact it is objects.”
Marcel Broodthaers, 1964
SMOOTH talking vs STRIATED talking oftewel stotteren. Een vlotte babbel vs zoeken naar woorden. Het STOTTEREN waar D+G naar verwijst, haast een pleidooi voor houdt en waar ze Ghérasim Luca als voorbeeld van noemen. Een dichter die zinnen niet af lijkt te maken. Hij begint, stopt, begint opnieuw en soms loopt het door. Of niet, in poëzie is de stotter een vorm, een middel, een manier van taal, van woorden hanteren.
We hebben nieuwe verhalen nodig, nieuwe manieren van vertellen en bovenal RUIMTE om ze te doen opkomen. We zitten zo vast in het nut, in het geld scoren. Daartoe passen we zo in. We zijn braaf, kleuren binnen de lijntjes, praten na, kijken af. Hoe kunnen we dan weer fantaseren, creëren?
