soylent green
Het heeft wel iets van de eery sfeer van de SF films die de VPRO lang gelden uitzond, Amsterdam onder Corona regels. Alles lijkt gewoon (al is er minder geluid) en is het niet. Waarschijnlijk is het inderdaad de stilte die enigszins afleid omdat het ongewoon is.
zigzag
wat is kunst?
wat is leven?
grote vragen, die afgelopen jaren regelmatig in mijn hoofd opkomen.
nu zijn er ook externe zaken die deze vragen oproepen.
naast mijn studies in Spinoza, Deleuze en kunst zijn er momenteel sterk verouderende familieleden en vrienden; mensen die mij na zijn en door ziektes aangetast zijn. en ook bijvoorbeeld Sonic Acts die ons de waanzin van de (westerse) mens toont en het leven van al die andere soorten, de non-humans.
en nu Covid-19.
Ik lees momenteel o.a. Sad by design van Geert Lovink. Die aan het eind van zijn deprimerende analyses ook wegen voorwaarts (of zijwaarts, zigzaggend) zoekt in het slothoofdstuk over commons.
Think global, act local. Maak weer ruimte voor kleinschalig initiatieven die hun eigen leefwijzen kunnen vormen. Op internet en in het echie.
Misschien is de beeldende kunst, die van de objecten, daarin slechts een bescheiden onderdeel. Zijn elementen van die kunst, het zelf doen en het bedenken en open staan voor oplossingen veel belangrijker. Is het (ver)bouwen van een huis, het onderhouden van een tuin even belangrijk.
ONTWIKKELEN en vormgeven.
Ruimte creëren en delen.
excuus
vaak is kunstenaar een excuus, althans een geaccepteerde verklaring, voor het zoekende gedrag van sommigen. wat sommigen van ons doen is verkennen, onderzoeken, denken en dat verbeelden. wat ik ben is een dier behorende tot de soort mens, je mag me tom noemen en, om een plaats te mogen hebben, kunstenaar.
