Gisteren keek ik weer rond in de presentatie van de Borgman collectie in het Stedelijk. De schenking die gekocht bleek te zijn. Als ik kijk zie ik dat het inderdaad een waardevolle uitbreiding van de collectie is. Cosima von Bonin hóórt in het Stedelijk, Isa Genzken verdient een grotere plek in de collectie (ai, ik lees dat het hier om een bruikleen gaat, jammer) en Paulina Olowska is ook in een klap sterk aanwezig. En nog drie vrouwen ook, zoals bekend is de afwezigheid van werk van vrouwen een schandelijke omissie in het Stedelijk.
Waarom is niet direct verteld dat het een aankoop betreft? Volgens mij voor een bescheiden bedrag, oftewel het betrof een goede deal waar men trots op kan zijn. In plaats van dit als zodanig te presenteren werd het gebracht als een schenking en is er buiten de publiciteit voor een klein deel van het werk veel betaald. Dit is zo dom. Het is iets vreemds van deze tijd: liegen om de zaken slechter voor te stellen. Van een gouden deal een schimmige aangelegenheid te maken. Waarom toch?
Anne Goldstein was de eerste vrouw die het museum mocht leiden, ze vertrok helaas te snel. Beatrix Ruf was nog sneller weg. Nu maar hopen dat men zo verstandig is weer een vrouw te kiezen om er nu zorgvuldiger mee om te gaan.