wat is kunst?
wat is leven?
grote vragen, die afgelopen jaren regelmatig in mijn hoofd opkomen.
nu zijn er ook externe zaken die deze vragen oproepen.
naast mijn studies in Spinoza, Deleuze en kunst zijn er momenteel sterk verouderende familieleden en vrienden; mensen die mij na zijn en door ziektes aangetast zijn. en ook bijvoorbeeld Sonic Acts die ons de waanzin van de (westerse) mens toont en het leven van al die andere soorten, de non-humans.
en nu Covid-19.
Ik lees momenteel o.a. Sad by design van Geert Lovink. Die aan het eind van zijn deprimerende analyses ook wegen voorwaarts (of zijwaarts, zigzaggend) zoekt in het slothoofdstuk over commons.
Think global, act local. Maak weer ruimte voor kleinschalig initiatieven die hun eigen leefwijzen kunnen vormen. Op internet en in het echie.
Misschien is de beeldende kunst, die van de objecten, daarin slechts een bescheiden onderdeel. Zijn elementen van die kunst, het zelf doen en het bedenken en open staan voor oplossingen veel belangrijker. Is het (ver)bouwen van een huis, het onderhouden van een tuin even belangrijk.
ONTWIKKELEN en vormgeven.
Ruimte creëren en delen.