IT WAS LIKE NOTHING:

Just like nothing. But the way it happened, the way it just happened, like everything else happens, but with a difference. It was like nothing but is was like an accident too.
I was down by the harbor in Reykjavík. The end of the day was approaching. The sun was moments beyond the horizon, but the air was filled with light. It was a light with no apparent source, a light that seemed to be an organic part of each thing. It cast itself with equal intensity everywhere. With exquisite clarity it named each part of the view. Every aspect, no matter its size or shape transfixed me. My gaze was ubiquitous as the light. And in this new knowledge I felt myself intensified, clarified, and named too.
Time passing brought a darkness that was visible, and then a darkness too dark to see. That shift, so delicate and nuanced, that shift diffusing seamlessly into an invisible but sensible climax. And almost without knowing, I understood that I was watching a thing change radically before my eyes without actually seeing the change. In this way a view becomes part of you.

(No. 13, Iceland’s Difference, Roni Horn, August 24, 2002)

peridode

leuke typefout in een zin over deze rare, doodse, periode

Island Zombie by Roni Horn

Roni Horn neemt waar en schrijft en verbeeld. In Island Zombie, een collectie teksten, is haar taal ook een verbeelding. Ze schrijft als beeldend kunstenaar. In grammatica en woordkeuze. Misschien dat ik nu anders naar haar foto’s en sculpturen ga kijken*. Of ze is beter met woorden dan met camera en gietwerk.

Geconcentreerde observatie, Horn kijkt op IJsland zoals Robert Irwin naar de woestijn kijkt. Ervaren, deel worden van het eiland, van de woestijn. Zich verhouden tot het weer, samengaan met het weer.
Doet Nan Goldin iets soortgelijks? Maar dan samengaan met mensen, del zijn van een scene. Haar aandacht is vergelijkbaar.

*Ik volg haar werk al jaren en het boeit maar maakte tot nu toe minder indruk op mij dan de teksten in Island Zombie

take

Volgens Cortázar moet je een verhaal schrijven zoals Jazz muzici een opname maken, een take. In beeld is dat niet anders. Er onstaat een beeld en dat wil ik tonen, deze take.

Scroll to Top