Het ontbreekt het Stedelijk in ieder geval niet aan zelfspot, getuige het feit dat deze poster onderdeel is van de posterwand in het Tijdelijke Stedelijk. We weten inmiddels dat eind 2011 ook niet haalbaar is voor de oplevering van het vernieuwde museum. Een deel van de collectie is nu wel te zien maar we zullen minstens tot 2012 moeten wachten op het Definitieve Stedelijk.
Alweer de tweede openstelling van het Stedelijk in aanbouw. De exposities maakten nauwelijks indruk op mij deze keer, maar het gebouw zelf is zeker ook aandacht waard. Het waren altijd al fijne zalen met de prettige daglicht inval. Maar met de nieuwe velums onder de lichtkoepels, de sobere houten vloeren en de zwevende wanden is het nog meer een drager geworden.
Met de huidige verantwoorde, veilige en bestudeerde opstellingen oogt het nog wat steriel. Het Stedelijk behoeft immers ook eigenwijsheid en lef. Hopelijk groeit de staf er in en wordt het minder braaf, want zolang we nog in afwachting zijn tot de nieuwe expositieruimtes beschikbaar zijn willen we ook verrast worden.
Disorderly conduct is de nieuwe voorstelling van T.R.A.S.H.
Met deze voorstelling start een nieuwe fase in de ontwikkeling van dansgroep Trash. De groep dansers is vernieuwd en ook in de twee volgende delen van de Humanoid trilogie waarvan Disorderly conduct deel uit maakt zal de groep telkens anders zijn. Guilherme Miotto is naast Kristel van Issum mede choreograaf geworden. Taal speelt een nog belangrijker rol. In deze voorstelling is dat Engels en in deel 2 zal het Duits zijn. Ondanks dat er wel degelijk sprake is van ontwikkeling is er ook veel vertrouwd: de inzet, spanning, humor, dynamiek, het geweldige decor en de prachtige muziek. Het is intens en er is pijn en waanzin, maar nooit wordt het zwaarmoedig. De voorstelling is een fraai weefsel dat geen seconde verveelt of inzakt.
In de oneindige serie urbane kunst deze keer een droevig afscheid van de analoge fotografie. Eén van mijn buren heeft blijkbaar besloten geen eigen negatieven meer te gaan ontwikkelen. Ik kan me natuurlijk vergissen, staat dit enkel op straat omdat er een betere set is aangeschaft. Als herintreder is het nooit te laat.
Wel foute titel natuurlijk, dit stukje. Er wordt meer gefotografeerd dan ooit.
Tot 10 april in het Stedelijk Schiedam een expositie van Marcel Wesdorp. Film en foto’s van een door de kunstenaar gecreëerd landschap.
Tot 10 april in het Stedelijk Museum Schiedam een tentoonstelling samengesteld door Gerco de Ruiter. Hij toont eigen werk te midden van dor hem zelf gekozen werk uit de collectie van het museum.
De schilderijen zijn niet afgeschermd tegen bouwstof of opdringerige bezoekers, maar tegen de kou in de hal waarin ze hangen.
Bij het zien van dit werk van Thierry De Cordier kreeg ik direct zin om zelf weer iets te maken. Waarom precies weet ik niet. door de manier waarop het in De Pont hing, het raamkozijn als lijst en onderdeel van het werk. De eenvoud van het schilderij dat toch zoveel verbeeldt en naar andere werken in de kunstgeschiedenis verwijst.
Afgelopen weekend weer eens naar de Pont in Tilburg en zoals immer genoten. Het is een mooi en aangenaam gebouw, maar het is de collectie en de aandacht waarmee die tot stand komt/zich ontwikkelt die het zo goed maken. Volgens directeur Hendrik Driessen is ‘De opzet van deze verzameling (is) eerder intuïtief dan beredeneerd tot stand gebracht.’ Dat pleit dan voor zijn intuïtie, want de collectie toont meer samenhang dan de meeste andere musea voor moderne kunst. Er wordt niet gevist in dezelfde vijver waar zovelen anderen in hengelen. Men maakt niet de fout zich op modieuze kunstenaars te richten, het fenomeen waarom zoveel musea net zo eenvormig zijn als hedendaagse winkelstraten. Er wordt een band aangegaan met kunstenaars, hetgeen er o.a. toe heeft bijgedragen dat het museum een imposante collectie werken van Anish Kapoor heeft.
Een groep Amsterdamse musici heeft het initiatief genomen een eigen concertzaal te openen. In 2012 hoopt men een voormalig badhuis in het centrum als podium te gaan gebruiken. Ter financiering werft men o.a. donateurs die in ruil voor hun steun gratis concerten kunnen bijwonen. Tot de opening van het Splendor gebouw vinden de activiteiten op allerlei plekken in Amsterdam plaats. Het begon gisteren geestelijk in het Zonnehuis in Noord met 18 sterk uiteenlopende optredens. Wel alle van hoog niveau. Steun dit mooie initiatief, meer informatie op de website.
The Temporary Stedelijk trok in vier maanden 95.586 bezoekers. Hoera.
Ik geef toe: het is verleidelijk, de beelden die de fooncamera’s produceren. In deze hoog-technologische tijden maken we foto’s en films van een allerbelabberste beeldkwaliteit. Maar het wel een ‘nieuw’ beeld. In het boekje bij een van de Anthologies of Noise & Electronic music van Sub Rosa, wijst de samensteller er nog eens op dat het niet de nieuwe technieken zijn die nieuwe kunst maken, maar de kunstenaars die er mee werken. Ja, dat is weer een open deur op dit blog, maar zinnige gedachten herhaal ik graag .
Bovenstaande foto is feitelijk niets, maar ik kijk er graag naar, vandaar dat ik hem toch maar plaats in de serie Legendary pics.
Dit was niet de meest spectaculaire spiegel van Kapoor die ik zag in Bilbao. Maar in het Museo de Bellas Artes waren ze minder fanatiek in het weren van camera’s dan in het Gugenheim.
En goed nieuws: museum de Pont in Tilburg heeft een losstaande gebogen spiegel van Kapoor verworven.
Tip van de dag: Cosima von Bonin in Witte de With, Rotterdam. Mooie beelden, sterke tentoonstelling en muziek van Oswald von Moritz. Nog t/m 9 januari.
Foto gemaakt in één van de werken van Serra in het Gugenheim Bilbao.
