voor de belastingdienst houd ik mijn werkzame uren bij in een applicatie. Daar moet ik bij elke activiteit een korte omschrijving geven. Voor mijn kunst werk voer ik dat vaak na afloop in omdat ik niet altijd weet wat ik ga doen. Vandaag heb ik bij de start wat ingevuld, zie de titel hierboven. Ik weet niet wat ik wil doen. Denken, lezen, in mijn studio rondlopen. De weken hiervoor was ik vooral met TastyMouse (websites) bezig en nu pak ik Against The Day (kunst) weer op, daarom herstarten, doorstarten. Hier is plaats en tijdaanduiding, zaken die we volgens Bergson vaak verwarren. Wij zijn onderdeel van duur en moeten ons verhouden tot tijd, de uren registratie waarmee ik deze tekst begon is een voorbeeld van het laatste. Ook als ‘zelfstandige’ moet ik mijn tijd verantwoorden. De verwarring van plaats en tijd is niet vreemd, in beiden verhoud ik mij tot mijn omgeving.
In plaats van hier had ik ook zijn kunnen schrijven, in duur zijn we, de Bergsoniaanse Duur toont overeenkomst met het Japanse Zen.
Tijd neemt ons leven af, het dwingt ons, het (schijn)creëert een tekort ‘tijdgebrek’. Duur is oneindig en onbepaald, we kunnen erin drijven, in zijn.
In Duur verhoud ik mij niet, ik ben onderdeel.