Vandaag kwam What Was I Thinking? van Jalal Toufic binnen. Ik ga daar nu in lezen. Ik houd een urenregistratie bij en gewoonlijk valt het lezen van filosofie en kunsttheorie in de rubriek Studie maar het lezen van Toufic ís ook kunst. Men moet meebewegen met de schrijver, denken, actief en creatief zijn.
Op zich geldt dat voor veel meer kunstuitingen, theater- en concertbezoek vallen deels ook onder Studie. Toch ervaar ik het lezen van Jalal Toufic anders. Participerende performance?