Nietzsche torst de wereld/het leven niet, hij is er deel van, actief deel. Deelnemer, geen toeschouwer.
Spinoza, Nietzsche en Deleuze willen geen slaven zijn. Zij doen niet mee aan de slavernij van het christendom noch van de filosofie. Zoals ik eerder al berichtte is Nietzsche wel slaaf van zijn affecten, maar in een werk als Aldus sprak Zarathoestra weet hij het met behulp van humor hier toch beweging in te krijgen.