open dagen rijksacademie

Herintreders zijn het niet (meer) de Artists in residence (voorheen deelnemers) van de Rijksacademie. Hun werkperiode van één tot twee jaars behelst geen tijdelijk terugtreden uit het kunstcircuit tbv verdieping van het werk. Er wordt volop geëxposeerd door deze rising stars.

De open dagen van de Rijks zijn een hoogtepunt in het Amsterdamse culturele seizoen en trekken veel bezoekers. De kunstenaars zijn erkende talenten en komen uit de hele wereld, een aantal van hen zien we de komende jaren terug op biënnales, in toonaangevende kunstinstellingen etc..
Er waren dit jaar niet veel deelnemers van wie direct duidelijk is dat we hen in Kassel en/of Venetië terug zullen zien. Ik hoop het werk van Nina Yuen vaker te zien. De films die zij vertoonde, in een mooie installatie, waren geestig, intrigerend en boeiend.
Bij de performance van Francesca Grilli stond een doofstomme performer op twee speakers. Wij, het publiek, hielden een ballon tussen onze handen. Hierdoor konden we het geluid ook voelen. De performer verbeelde in gebarentaal het geluid, hij baseerde zich op wat hij voelde. In een film van Grilli waren twee vrouwen te zien die synchroon een verhaal vertelden in gebarentaal. Door de cameravoering en belichting werd de schoonheid van de bewegingen geaccentueerd.
Mark Boulos toonde een installatie waarin twee video’s op tegenovergestelde muren te zien waren. Onderwep was de oliewinning in de Niger delta. Te zien waren o.a. politieke activisten die betrokken zijn bij de aanslagen tegen de olieindustrie, boorinstallaties en de grondstoffenbeurs. Op Youtube staat een interview met Mark over dit project.

Meer foto’s van het bezoek aan de Rijksacademie. Daarbij ook een foto van de animatric sculptures van Nathaniel Mellors. Unheimische robothoofden die met veel expressie zingen. En ook het atelier van Constant Dullaart, die klaarblijkelijk geïnspireerd wordt door zijn achternaam die doet denken aan het engelse dullard.