lab – abstractie

de beelden die ik maak refereren nergens aan. en staan daarmee open voor elke interpretatie. de kijker ziet iets en als mens zien we ‘er iets in’, dat lijkt een kenmerk van onze soort te zijn.
ik, als vinder-maker van de beelden zie er ook dingen in, fenomenen, processen. en dat wisselt, ik zie niet telkens hetzelfde.
tijdens het werk geef ik ze een titel. zo is er de ‘lab serie’. beelden die mij aan (micrososcopische)  beelden van monsters, materie doen denken.

lab – onderzoek

abstracte beelden en filosofie overlappen elkaar.
hetzelfde kan voor wetenschap gelden maar dat hangt  af van de definitie. als wetenschap draait om het begrijpen van dingen wel. als wetenschap verbonden is met het niet kunnen accepteren van het onverklaarbare dan niet. dan overlapt wetenschap met religie. want ook religie weet geen raad met het onverklaarbare en verzint sprookjes en regels om het onverklaarbare te bedelven.
de natuur, in de betekenis van spinoza, is oneindig en grotendeels onkenbaar. dat hoeft ons niet te weerhouden onderzoek te plegen en te denken.

zien

Bij het maken van kunst speelt het denken een belangrijke rol, maar in het kunstwerk zelf gaat het om andere dingen, over het ervaren van het werk door toeschouwers.
Ik heb het werk niet ‘bedacht’, ik ben evenzeer verrast door het ontstane beeld als de toeschouwers. Het zijn foto’s die ik toon, maar ze laten geen beeld uit de werkelijkheid zien, geen bestaand beeld. Het beeld is in het werken ontstaan.
Ik maak schilderijen met spuitverf, tijdens het werk maak ik foto’s die ik licht bewerk en afdruk. Een enkele keer toon ik ook het schilderij zelf.

[tekst voor artwest]

waiting for pynchon

the event society / erbij willen horen.
er is geen ik en ik is de enige interesse.
men babbelt om te uiten, maar wat? leegheid, geluid.
keuzes laten we maken door algoritmes.  we maken onszelf dagelijks overbodiger.
misschien zijn we ook overbodig. we zijn echter ook onderdeel van Natuur. wellicht is overbodig geen juiste term.
we kunnen studeren, denken, er is een leven van de geest. dat zich ook uit in kunst, althans dat kan.

simpele gedachten voorafgaand aan een middag over Thomas Pynchon in de Nieuwe Vide.

kraakesthetiek

Gisteren was ik weer bezig met de herinrichting van mijn studio. Deze keer met een kast voor stripboeken. Opgebouwd uit resthout van mijn nieuwe vide. Kraakesthetiek, het zelf doen met beschikbaar materiaal en een vomgeving op basis van functie en materiaal.

Duurzaamheid en hergebruik, nu modieuze begrippen, in de kraakbeweging een manier van leven.

Scroll to Top