end of an era
een der laatste isopanelen uit de jaren 1990 is nu ook op het grofvuil beland
In 2008 in New York bedacht ik dat ik na een pauze van 10 jaar weer terug wilde keren naar het werken in de kunst. Hoe, in welke vorm wist ik nog niet. Het onderzoek daarnaar heb ik vanaf september 2008 t/m januari 2013 gedeeld in dit weblog (dat tot 2014 op herintreder.org stond).
Vanaf 2013 ben ik met de huidige website begonnen. Tot en met juni 2015 heb ik nog een paar keer iets geplaatst dat bij het herintreden paste.
This it it, contemporary art in Paris in 2015. We know 75 years ago artists had to flee to the US and else. But what’s amazing is that that ended contemporary art until today. Okay there was a Markus Lüpertz exhibition in the MaM, but that was about it. Palais de Tokyo was closed for a month to install the new exhibiotions.
The picture was taken in the Centre Pompidou.
It can be seen right now, but is it contemporary? No, typical modern art. The kind you find in the modern art museum in the Centre Pompidou.
Preparing for my trip to Paris, I emptied my wastebin.
crisis, what crisis?
Dit blog was al afgesloten en treed toch herin want ik zag vandaag een expositie in W139 waarin de asfalt vloer werd verwijderd en hergebruikt als materiaal voor kunstwerken. De ruimte is te bezoeken in de periode waarin er gewerkt wordt. Meer info en beeld op http://w139.nl/nl/article/21455/w139-presenteert-on-fresh-soil/
Het IFFR presenteert dit jaar ook een serie avonden in WORM, i.s.m. Gonzo Circus. Vrijdag trad daar o.a. Knalpot op met beeld van Rosa Menkman.
Tijdens mijn tweede bezoek aan de Mike Kelley tentoonstelling in het Stedelijk bedacht ik dat kunst maken er vooral omgaat te doen wat je wilt doen. Daartoe moet je wel weten wat je wilt.