Ciny Sherman in me Berlin.

Een groot retrospectief in het Stedelijk vanaf 29 november!
Al vanaf haar eerste solotentoonstelling in Nederland, in Museum Boijmans van Beuningen in 1989, ben ik liefhebber van haar werk. Stedelijk directeur Beatrix Ruf kent Genzken en haar werk goed en ik verwacht dan ook een erg goede expositie, gaat dat zien!

Groot voordeel van exposeren is de reactie van anderen op het werk. Pas dan weet ik wat ik gemaakt heb. En wel door het gesprek. Ik hoor zowel de ander als mijzelf over het werk praten en al luisterend en pratend krijg ik inzicht in mijn eigen werk en weet ik wat er sterk aan is en welke kant ik uit kan. In hoeverre ik dat zelf bepaal weet ik niet.

Ik maak foto’s van zaken die niet bestaan en genereer daarmee een beeld dat niet bestaat?
De beelden komen op en verrassen ook mij.  Oke, ik ben aan het werk als het gebeurt, maar ik werkte niet hier naartoe. Het beeld ontstaat, deels als bijproduct.

het mooist tijdens het werk vind ik het beeld van het oprollen van de (vhs)tape na het sprayen, de abstracte film met random stippen. pas vandaag besefte ik dat Yayoi Kusama ook met stippen werkt. ik zag haar werk vijf jaar geleden vanuit mijn hotelkamer op Naoshima en recent weer op de Zero tentoonstelling in het Stedelijk. Ik had geen verband gezien tussen haar en mijn stippen en ik denk ook niet dat dat er is. Nietemin verruimt het de blijk op mijn eigen werk.