Er zijn veel kunsthistorici die de Renaissance als een hoogtepunt in de geschiedenis zien. Maar het is natuurlijk een neo stijl. Ze probeerden de klassieke Griekse kunst te laten herleven. Maar ook hier is de kopie minder dan het origineel. Een paar jaar terug was in in het archeologisch museum van Istanboel. Het trekt weinig bezoekers maar heeft een collectie die vele malen interessanter is dan die van het Uffizi.

De Renaissance is een stap achteruit. Want al werden architectuur en beeldhouwkunst uit de Griekse oudheid als inspiratie gekozen, het was toch vooral een verheerlijking van het Christendom. Ik dacht hierover vooral in het archeologisch museum van Volterra. Als je de culturele en intellectuele rijkdom uit de eeuwen voor Christus bekijkt, is het duidelijk dat het Christendom een stap terug is.

Het grote aantal toeristen in Toscane leidt tot slijtage en beschadigingen. Nou levert het ook veel geld op, dus kan het onderhoud gefinancierd worden. In musea hangen nogal wat schilderijen achter glas, dat is helaas volkomen terecht, want met de telefoon in de hand wijzen bezoekers enthousiast naar onderdelen van het werk. Soms lijken ze hun neus in een doek te snuiten. Dat glas is gelukkig wel van hoge kwaliteit en belemmert veelal het zicht niet.

Er wordt ook veel kunst uit kerken naar belendende musea verplaatst waar de condities voor behoud beter zijn. Dat levert dan weer extra kaartverkoop op en heeft als grootste voordeel dat de kerkruimte beter tot zijn recht komt. Die renaissance types waren totaal onbekend met de uitspraak  ‘overdaad schaad’  en pleegden hun kerken helemaal vol te stoppen.