Tarkovski en Proust

Tarkovski was geïnteresseerd in kunst, filmkunst. Hij formuleert dit helder in het interview aan het begin van de expositie in Eye. Hij is zelf helderder dan de zaalteksten die, als altijd over Tarkovski, over religie gaan en dit keer ook  over dichotomieën.
Maar ik zie en hoor poëzie, ik zie beeldpoëzie en hoor taalpoëzie. Tarkovski is zoon van zijn dichtende vader.

Tijdens mijn bezoek dacht ik een paar keer aan Proust. Vanwege tijd, herinneringen en zoektocht naar film/literatuur.
Zowel Tarkovski als Proust waren met kunst, het fenomeen kunst, bezig en met name hoe dat vorm te geven in hun medium, film en literatuur. ‘Op zoek naar de verloren tijd’ was niet zozeer een zoektocht naar het verleden maar een onderzoek naar literatuur en Proust eigen schrijverschap.
Tarkovski’s beschouwingen over de filmkunst heten ‘de verzegelde tijd’.

Scroll to Top