ook in tekst gaat het om nieuwe oorspronkelijke vormen, klanken.
De teksten van gevangenen in de installatie van Shilpa Gupta in de Biënnale. De boeken van James Joyce; de werelden en verbindingen die Thomas Pynchon oproept; de unieke klank van het Engels van Virginia Woolf. De zoektocht van David F. Wallace. TEKST
de nomade is de betere mens, de menselijker mens. De grondgebonden mens, die zich als grondbezitter gedraagt, is de ontspoorde mens. Hij is gestrand en kan enkel nog zijn leefomgeving vernietigen in de waan zelf te overleven.
De nomade beweegt. Met de seizoenen, de andere dieren en planeten. Hij draagt zijn huis en cultuur mee. Zij is cultureler en menselijker. De gestrande mens is een ontmenste mens.
De nomadische mens hoeft volgens Deleuze niet perse van plek te veranderen, men kan ook nomade zijn met vaste woonplaats. Reizen kan men in het hoofd, vluchtlijnen creëren, bewegen. En het gaat om het besef dat men geen grond kan bezitten, dat we het delen met andere mensen, dieren, planten, objecten. Dat de grond, aarde, zelf onderdeel van Natuur is en een eigen autonomie heeft.
Wetenschap versus filosofie, zowel Ortega y Gasset als Foucault wezen er op dat in de tweede helft van de 19e eeuw (F. noemt Fichte en Hegel) het weten de filosofie overheerste.
Wat wij kunnen weten is zeer beperkt, dat mag het denken niet overheersen, afknellen. Dit gebeurt NU juist wel, de filosofie. het denken wordt wederom geacht de nuttige wetenschap te steunen. Daaraan willen neo-Spinozisten (die ook neo-Deleuzianen zijn) ontkomen.
In Venetië lees ik Spring van Ali Smith. Een sprookje, een scheldschrift, een uiting van hoop. Het verhaal is niet rond/afgerond, het heeft iets rauws. De schrijfster is woedend over onze maatschappij anno nu en wil niet mee in de haat die gevoed wordt door angst.
Ze pleit voor kunst, fantasie en handelen om elkaar te helpen. En dat in en eigen ongepolijste vorm.
Ik hoef niet te dichten. Ik moet een eigen vorm vinden voor mijn notities., mijn denkaantekeningen. Mini essays. Zoals Nietzsche sommige van zijn boeken opbouwt? Aforimen?
Dat ook niet, het hoeft geen term (naam) te hebben. En geen christen-economisch nut. Het gaat om aantekeningen, gedachten. Ze behoeven een vrijheid, zij willen niet opgeborgen in de academische inrichting.
Vrije notities vergen creativiteit. Passie en lucht (of licht). Vrije notities verantwoorden zich niet. De notist is geen notulist.
Geen onderdeel van en tegelijkertijd een van de hoogtepunten van de Biënnale van Venetië: Joan Jonas in Ocean Space, A collaborative platform for Ocean Imagination and Ocean Action.
Deze kunstenaar zagen we vorig jaar reeds in de Tabakalera in San Sebastian.
Motoyuki Shitamichi＋Taro Yasuno＋Toshiaki Ishikura＋Fuminori Nousaku
Sterke opstelling met mooie film in fraai paviljoen. Lees er meer over.
