thema’s

ik ben door dit weblog aan het struinen om foto’s te kiezen voor een aantal boekjes dat ik wil maken en merk dat ik sommige foto’s bij verschillende thema’s kies. dat is niet vreemd, ze hebben vaak ook meerdere tags. bij sommigen bleken de tags te ontbreken waarmee ik ze nu associeer, ook je eigen werk zie je telkens anders.
ik lees momenteel in ‘de tijd hervonden’ het laatste deel van ‘op zoek naar de verloren tijd’ van Marcel Proust. in dit laatste deel schrijft hij onder andere over kunst en schrijven en dat is zeer herkenbaar. pas in dit laatste deel heeft de verteller door waar hij mee bezig is, wat literair schrijven inhoud en voor mij als lezer geld het zelfde, nu begin ik te begrijpen wat Proust gedaan heeft en ik begrijp beter waarom Franse denkers hem zo hoog hebben. ik overweeg zelfs om Deleuze’s Proust boek te gaan leven als ik klaar ben met ‘de tijd hervonden’.

Tekst

Tekst is bij Barthes het geschreven buiten de restricties van de literatuur.

het schrift, de taal, de Tekst zij lijkt te verdwijnen. of is dat te dramatisch? de babbel neemt het over,  de leegheid, verveling. is dat een verdwijning van verlangen?

Barthes cs zijn non-romantici. Death of the author haalt de heroïek van de schrijver weg. het gaat om de Tekst, niet om een mens aan een tafel.

TAAL | SCHRIJVEN

zonder zin, zinloos, zonder nut, nutteloos. vanuit verlangen, vanuit drift, op drift maar niet driftig.
ongekaderd onderzoek, ongericht onderzoek, onderzoeken.
de handeling, de houding. Deleuze en Barthes schrijven over verlangen. ook het schrijven van Spinoza was onderzoeken, een verlangen (?), drift (?) tot inzicht en kennis.
blijheid als beloning. bewuste blijheid geen euforie, niet zichzelf verliezen, juist bewust worden, zijn.

collectiegebouw

misschien is dit de toekomst/opvolger van het museum: een gebouw waar de collectie bewaard wordt en te bezichtigen is voor bezoekers. daarnaast kunnen er exposities op diverse plekken plaatsvinden waar hedendaags werk en collectie werk vertoond worden. musea oude stijl zijn dan niet meer nodig. er moet daarom goed nagedacht worden of museum Boijmans wederom verbouwd moet worden of beter gesloopt kan worden.

Denkruimte

Deleuze leest ook als poezie. Taalkunst of beeldend oproepend. Deleuze schept ook nieuw beeld. Creëert vooral ook ruimte. Denkruimte, gebruiksruimte, potentiële ruimte. Mij stimuleert dat weer tot nieuwe beelden.
Deleuze laat zich ook stimuleren door het werk van anderen. Door Lucretius, Spinoza en vele anderen waaronder Lewis Caroll in Logic of Sense.
Niemand schept alleen, leeft alleen, werkt in het luchtledige. We verhouden ons altijd tot, zijn onderdeel van culturen, voortgebracht door natuur en cultuur.

Perceptie vs nieuw beeld

Robert Irwin’s werk gaat over perceptie, waarneming, ervaring, wat licht en kleur doet met een ruimte en vooral in de waarneming van een bezoeker, waarnemer.
Mijn werk gaat over nieuw beeld. Beeld dat voorheen niet bestond, beeld dat werkend ontstaat.
De persoonlijke ervaring delen we, we willen de bezoeker/aanschouwer het werk laten ervaren, zonder voorwaarden, zonder referenties.

Ik heb momenteel een manier, methode, om dit beeld te genereren. Dat is nu, het is geen voorwaarde. Net als Irwin geloof ik niet dat het kunstenaarschap in keuze voor materialen ligt. Hoe kan Irwin in een bepaalde context de waarneming/ervaring van een bezoeker trekken, ruimte bieden?
Hoe kan ik een nieuw beeld laten ontstaan en tonen?

Wat zie ik? Ik denk dat Irwin en ik beiden niet de wereld ervaren zoals het ons geleerd is. Zoals we geacht worden haar te ervaren. Irwin wil toeschouwers een ruimte laten ervaren door ze enigszins te ontregelen, ze te bevrijden uit hun vooroordelen.
Visueel en dat is ook logisch voor een beeldend kunstenaar.
Ik doe het door een nieuw beeld te tonen, iets dat ze niet kunnen herkennen. Ik maak die beelden gestimuleerd door denken. Maar nodigt het ook uit tot denken? In ieder geval mag het geen plaatje zijn. Ik moet daarom trucs vermijden.

much to much

ik zie de laatste weken teveel kunst. Waarom té veel? Omdat er veel niet boeiend is en/of niet boeiend gepresenteerd wordt.
In Tate Modern werd het ongeïnspireerd en daarmee niet inspirerend opgehangen en geplaatst. Art on paper was middelmatig van kwaliteit qua werk en vooral voorspelbaar. Unseen was weer vooral veel plaatjes. Goed gefotografeerd, afgedrukt en ingelijst en niets mee dan dat. Alleen het werk van Monica Sauter verraste. Unseen wordt gemaakt door een reclame/communicatie bureau en hun presentatie en marketing is sterk. Maar kunst?
Ik mis visie, onderzoek, eigenheid, avontuur.

Pynchon & Deleuze

Bij het lezen van een tekst van Deleuze&Guattari denk ik aan Thomas Pynchon, naar wiens Against the Day dit blog vernoemd is. Pynchon schrijft meer dan wie dan ook op een wijze zoals beschreven door D&G. Pynchon is de meest Deleuziaanse schrijver, of beter Dleuze&Guattariaanse.

Ik moet een woord verzinnen, een naam, voor  de samenwerking tussen D&G. Velen zien hun boeken vooral als Deleuze & maar dat si onterecht. Het is een meervoudigheid, een virtuele schrijfmachine voortkomend uit de samenwerking van Deleuze en Guattari.

Natuur

Als ik zeg dat wij mensen teveel van onze natuur zijn gedreven bedoel ik niet de romantische natuur. Niet het romantische terg naar de natuur idee. Ik bedoel dat we meer moeten kijken naar onze aanleg, onze mogelijkheden, naar onze conatus. Wat is in ons belang voor ons voortbestaan. Hoe kunnen we ons ontwikkelen. Momenteel leven we als consument, laten we ons handelen en onze verlangens bepalen door reclame, aanprijzingen. De tomeloze consumptie is niet in het belang van onze conatus. Het voortdurende nalopen, de volgzaamheid zonder te weten wie of wat we volgen.
Zowel als veelheid als singulariteit draaien we rondjes. We zijn slaaf maar ik vraag me af of we slaaf zijn van ónze verlangens.

tonen, delen, presenteren

waartoe en hoe mijn werk aan anderen tonen?
Om ruimte te creëren, letterlijk en figuurlijk. Denkruimte en een aangename verblijfsruimte. Als ik een wand vul in mijn studio maak ik een landschap van belden, toon ik een verzameling beelden. Wat verwacht ik van de kijker> Wat bied ik? Welke ervaring? Ik nodig uit, zonder verwachtingen. Het is aan de beschouwerster wat en hoe zij ervaart, hoeveel ze zicht openstellen.

image of thought

‘what we’re looking for these days is a new image of the art of thoughts, its functioning, its genesis in thought itself’
Gilles Deleuze, 1968

vilt

Vilt is smooth, het wordt niet uit twee darden opgebouwd zoals weefsel of breiwerk maar door het in elkaar wikkelen van vezels. Vilt groeit, het kan alle kanten op.
Vilt is de stof van de aziatische nomade. Het isoleert. D&G maken een onderscheid tussen weven en breien. Bij weven is één draad vast, de ander beweegt, in breien wisselen ze voortdurend van positie t.o.v. elkaar

vlakken

Vlakken los denken van de oneindige grootheid (god/natuur). Losse vlakken denken en zo het leven beheersbaar, het denken mogelijk maken, overzichtelijk houden.
Delanda over Deleuze in mijn woorden.

virtueel

In dit digitale tijdperk is het woord virtueel de term geworden voor niet werkelijke beelden. Gefabriceerde fantasiebeelden.
Oorspronkelijk betekende virtueel mogelijk.
Het woord bestond al bij de oude Grieken. Deleuze gebruikte het. Anno nu is het het tegengestelde van werkelijk: reëel vs virtueel. Terwijl mogelijk iets heel anders is, dat opent. Het verruimt de werkelijkheid, het is geen alternatief maar verruiming. En en.

de werkelijkheid

De werkelijkheid bestaat los van ons mensen. Onze kennis ervan is zeer bescheiden. De werkelijkheid behoeft niet door ons bedacht te worden, zij bestaat en heeft de mens niet nodig om dat te bevestigen.

un captif amoureux

de waarneming van schoonheid in onmenselijke omstandigheden. Een poëzie om ellende te beschrijven. Overleven. Rijkdom. Leven.
Een verliefde gevangene, een hoopvol mens. Een mens met vertrouwen.
Jean Genet in de Palestijnse woestijn en stedelijkheid. Smooth and striated.

Robert Irwin

All the work by Irwin reveals this fact, that our knowledge is mostly something related to our memory, to our already-made judgment. We judge, we recognize and we experience what we already know. Seldom do we have new information from experience. We can only experience something new if out judgment is able to think something new… Otherwise, our experience of reality is always the repetition of something we already know.
Giuseppe Panza

AGA LAB PRINTS 60 YEARS

U en uw vrienden zijn hierbij van harte uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de feestelijke
aftrap van AGA LAB Prints 60 Years. In de tentoonstelling is werk te zien van ±100 kunstenaars
die in verschillende periodes en met diverse technieken bij AGA LAB hebben gewerkt.
Kristien van den Oever en Team & Bestuur van AGA LAB
Datum: vrijdag 14 september
Tijd: 17:00 – 20:00 uur
Opening: 17:30 uur
Welkom door de directeur, opening door stadsdeelvoorzitter Fenna Ulichki
Tafelgesprek: 17:50 uur
Door Maze de Boer, met Elma Oosterhoff, Dennis Munoz Espadina, Sophia Bentoh
Locatie: BOUWput Galerie aan de Ferdinand Huyckstraat 74, Amsterdam


You and your friends are hereby cordially invited to attend the festive kick-off of AGA LAB
Prints 60 Years. The exhibition features work by ±100 artists who have worked at AGA LAB
at different times and with various techniques.
Kristien van den Oever and Team & Board of AGA LAB
Date: Friday, September 14th
Time: 17:00 – 20:00
Opening: 17:30
Welcome by the director, opening by district chairwoman Fenna Ulichki
Table discussion: 17:50
By Maze de Boer, with Elma Oosterhoff, Dennis Munoz Espadina and Sophia Bentoh
Location: BOUWput Gallery at the Ferdinand Huyckstraat 74, Amsterdam

Scroll to Top