schokkend
Vanochtend las ik dit bericht op de site van het IFFR. Over een Iraanse actrice die veroordeeld is tot 90 zweepslagen voor haar rol als kunstenares in de film My Tehran for sale. Het barbarisme jegens kunstenaars is wijdverbreid.
_nomap
Een dag nadat in _nomap aan de naam van mijn wifi-router heb toegevoegd om aan te geven dat ik hem niet ter beschikking stel aan Google, bezoek ik FOAM waar plastisch getoond wordt hoe wij met onze privacy omgaan. Erik Kessels heeft foto’s die binnen 24 uur op internet geplaatst zijn af laten drukken en in de tentoonstellingsruimte gestort.
Portretten, trouwerijen, vakantiefoto’s, gezinsmomenten. Van bevalling tot dood, we delen het met de hele wereld.
Het toont ook de enorme hoeveelheid beeld die dagelijks geproduceerd wordt. Ik doe daar zelf ook aan mee, zoals dit blog toont. Vreemd.
Geography Of A Mad Man
A brand new series of pictures of the new floor-carpeting in my house.
bouwkunst
Fraai hebben de bouwers het sloopmateriaal onder de steiger gestapeld.
Torenhoog
De Needle Tower van Kenneth Snelson staat nog steeds fier overeind, zag ik zaterdag toen ik voor het eerst deze eeuw een bezoek bracht aan het Kröller-Müller museum op de Hoge Veluwe.
Ook indrukwekkend was de toegangsprijs: 16 Euro, museumjaarkaart niet geldig. Daarvoor krijgt men wel een prachtige collectie te zien, die grotendeels door een particulier geschonken is. Het mecenaat leidt dus niet perse tot een voor een breed publiek betaalbare toegangsprijs.
show your ants
Een voorprogramma van drie uur was te lang gisterenavond in de Melkweg. Drie jonge gasten die de zaal moesten vermaken in afwachting van Kenny Larkin en later als trio live Carl Graig, Moritz von Oswald en Francesco Tristano. De jongens werden geholpen door een enthousiaste mc die ons tot vervelens toe vroeg de handen in de lucht te steken. Mogen we a.u.b. zelf bepalen hoe we dansen?
Om kwart over twee begon dan eindelijk de hoofdact. Het was het lange wachten waard. Geen idee hoe je dit genre zou kunnen noemen. Piano, synthesizers, drumcomputers en -pads, samplers en nog meer elektronische apparatuur. Geïmproviseerde composities door muzikanten waarvan er twee vooral als techno-producent bekend zijn. Het zou even goed in het Muziekgebouw, Bimhuis of dus de Melkweg kunnen staan. Doet er ook niet toe: het was boeiend deze goede muzikanten experimenteel samen bezig te horen en zien. Een mix van hedendaags gecomponeerd, jazz en techno.
links kinderhobbyisme
Ook voor kinderen is fantasieprikkelende kunst iets wat rechts besturend Nederland sterk ontmoedigt. Gelukkig bestaat het nog wel, kunst in de klas. Kunstgebouw verzorgt in Zuid-Holland o.a. onderwijsprogramma’s voor de basischolen. De beeldende kunsttak, Kunstmenu, is via splatsj.nl voor iedereen te volgen.
Het nieuwste project is Het Laboratorium van Hillegon, met en over Hillegon Brunt. In de klas komt een fraaie kist. Deze kan opengeklapt. Links is dan een tekening te zien. Een fantasiefiguur die mens en dier mengt. Als de kinderen deze tekening bekeken en besproken hebben, kan er rechts nog een schuif weggehaald worden. Dan komt een inkijk in het atelier van Hillegon te voorschijn.
Natuurlijk gaan de kinderen zelf ook aan het werk: tekenen en collages maken. Op SPLATSJ staan films over Hillegon Brunt en men kan er ook meedoen aan haar zoektocht naar de familie van Tonny Hazeldonck.
kerkkunst
Niet kerkelijke kunst. Kerken, zekere beroemde zoals de kathedraal van Reims, zijn steeds meer toeristische attractie en minder theaters van het geloof. Vandaar ook dat het passend is om abstracte glas-in-lood ramen te plaatsen. Het is misschien niet Imi Knoebels sterkste werk, het is wel heel letterlijk abstract glas-in-lood. En het werkt mooi in deze oude gothische kerk.
Deze post is toegevoegd aan de categorie herintreden en wel vanwege het herintreden van de abstracte kunst. Die is nooit echt weggeweest, maar heeft afgelopen jaren minder aandacht gekregen dan de representerende kunst.
mirror man
Na Outline in Amsterdam-Oost veranderd te hebben in een spiegelpaleis, heeft Mischa Rakier in de Schinkelbuurt een reclamezuil omgetoverd tot spiegelende raket.
Het nieuwe werk is onderdeel van de tentoonstelling Kunst aan de Schinkel, een initiatief van Marisol Ferradas. De spiegelzuil sluit perfect aan bij het uitgangspunt van KadS: Een twintigtal kunstenaars uit binnen- en buitenland reflecteert vanuit verschillende disciplines op de buurt en de bewoners.
Leipziger inspiratie
Ik blijk toch steeds evenzeer van een goedgeplaatste brandblusser te kunnen genieten als van een goed kunstwerk. Dat is niet vreemd, je kunt ook van appels én peren houden.
spinnerei
Spinnerei is een kunst & cultuurcomplex dat vroeger dienst deed als katoenspinnerij. Prachtige industriële architectuur, grotendeels in originele staat. De aanpassingen voor het huidige gebruik beperken zich grotendeels tot extra wanden en de elektrische installatie.
Een verschil met dergelijke plekken in Nederland is dat er meer galerie’s en minder horeca gevestigd zijn. Het doet vermoeden dat Duitsers kunst belangrijker vinden dan consumpties.
Beckman in Leipzig
En Imi Knoebel ook.
Het Museum der bildenden Künste Leipzig toont een groot Max Beckman retrospectief. Tekeningen, droge naald etsen, litho’s en schilderijen uit alle perioden van zijn leven. Dus ook uit de jaren dat hij als politiek vluchteling in Amsterdam woonde. Toen vluchten kunstenaars nog náár ons land.
Het Museum der Künste is reusachtig. Van buiten oogt het gesloten ondanks de glazen gevel. Van binnen is het prachtig. Drie trappenhuizen ontsluiten de etages waar kunst van de 15′ eeuw tot nu getoond wordt. Met onder andere een mooie collectie Hollandse en Vlaamse meesters.
Duitsland en Kunst, dezer dagen zwijmelen kunstenaars en kunstliefhebbers hier regelmatig over. En terecht. Afgelopen weekend waren de open dagen van Spinnerei, het kunstcomplex in de voormalige Leipziger Baumwollespinnerei. Drommen bezoekers bewogen zich over het terrein en in de galerie’s en ateliers.
wordt vervolgd
arty party
Een beschaafde party in de Spinnerei in Leipzig. Slappe muziek die onverdraagbaar was door de galm in de oude fabriekshal Barprijzen die ver boven het Leipziger gemiddelde lagen terwijl een aanzienlijk deel van het publiek onder het inkomens gemiddelde zat. Maar de rest van de berichten die nog volgen over Leipzig zullen allemaal juichend positief zijn :).
paradijs
twin peaks loungeDe grote zaal van paradiso oogde vlak voor het begin van night of the unexpeted 2011 als een david lynch decor. Vol verwachting klopte dan ook ons hart.
Daar was de opwinding wel mee ten einde. Er waren mooie optredens, onder andere van Sarah Nicolls die een stuk van michel van der aa uitvoerde.
Maar de extreme dynamiek die het meest kenmerkende is voor de nights of the unexpected ontbrak. Het was braaf. In voorgaande edities wisselde de meest verstilde muziek af met snoeiharde noise. Nu kwam na een boeiend optreden van hauschka, de muzak van thundercat feat. austin peralta. Tevoren had ik me al verwonderd hoe dit soort slappigheid op het programma was gekomen, door de plaatsing in het schema zakte de avond volledig in elkaar. Temeer daar er op dat moment geen optreden in de kleine zaal was.
Waarschijnlijk vanwege de minder boeiende line-up waren er dit jaar minder bezoekers. Maar wellicht kwam het doordat er dit jaar 3 edities in verschillende steden waren. In ieder geval hoop ik niet dat het festival definitief inslaapt.
