Nu te zien in de Appel: Dirk Braeckman en Zarina Bhimji.

Ik was voor de eerste gegaan. Vreemd fotowerk. Ik ken het sinds ongeveer een jaar en weet niet wat ik ervan vind. Het intrigeert me. De foto’s zijn grijs, zilverachtig, alsof het licht in de doka kort aangeweest is. De onderwerpen variëren van op bed liggende personen tot ongedefinieerde interieurs.

De foto’s lijken zelf van groter belang dan het onderwerp. Het zijn analoge foto’s en dat in de doka ontwikkelde en afgedrukte karakter is medebepalend voor het karakter van de foto’s.

Een enkele foto doet me denken aan Twin peaks.
Ik ga vast nog een keer kijken als ook in de catalogus die ik aanschafte.

De Kunstvlaai vindt dit jaar niet plaats op het Westergasterrein maar in een leegstaande (middelbare)  school achter de RAI.  Op zich leek dat me een prima lokatie, er zouden immers geen houten schotten geplaatst hoeven te worden om  hokken voor de exposanten te maken.  Ieder initiatief zou een eigen lokaal kunnen krijgen.  Enige nadeel dat ik tevoren bedacht was dat het teveel op een academie eindexamenexpo zou kunnen lijken.

Helaas is dat inderdaad het geval. Er zijn een aantal sterke ruimte’s. Lokalen waarin sprake is van een goede samenstelling van de werken en inrichting. De algemene teneur is echter gerommel in de ruimte. Letterlijk en figuurlijk.