Op een back-up schijf kwam ik deze foto tegen die ik lang geleden maakte in Lille met filmcamera die zeer primitieve foto’s maakte. Those were the days. Ik was op weg naar vrienden in Ray sur Authie en gebruikte de tussenstop om de nieuwe architectuur in Lille te bewonderen.

Als ik een interview lees in apartamento met Andrea Zittel en de foto’s van haar huis en werk bekijk kan ik niet stil zitten. Ik pak een zaag en zaag mijn aanrecht rechter af opdat ik het morgen gelijk met mijn tafel kan verven.
Ik krijg zin en energie om mijn ruimte verder te verbeteren. Om nieuw werk te maken. Ik ervaar mijn leven als beter door hoe Andrea Zittel praat over werk & leven. Over ruimte ervaren, maken en creativiteit. Haar leefruimte, woonruimte is tevens testruimte. Haar werk combineert meubel en sculptuur. Vaak is het hetzelfde: een installatie is  meubel in huis en sculptuur in een galerie. Geen slappe hap zoals zoveel mensen die op het grensgebied van kunst en design werken. Zij heeft een eigen benadering waarbij het verschil tussen kunst en gebruiksvoorwerp niet groot is, niet voornaam. ‘in my opinion art is anything that is relevant and interesting and changes the way people think’.
Iets maken vereist creativiteit, dat is geen unieke eigenschap van kunst. Zij stelt zichzelf vragen vanuit haar leven, hoe zij haar leven ervaart en vertaalt dat naar leefomgevingen. Furniture, shelter, tapestry etcetera.

de foto is een dag later gemaakt, met geverfde tafel en aanrecht