Er lijkt momenteel nauwelijks ambitie te zijn onder kunstenaars, ambitie om iets nieuws te doen, iets erg goed te doen. De enige ambitie lijkt het verlangen naar succes te zijn. The Image of Holland, kunst benaderen als talentenjacht. En het beperkt zich absoluut niet tot de beeldende kunst, in muziek, theater, literatuur enzovoort is scoren met een cover het enige doel. Droef en vooral een verspilling van talent en mogelijkheden.

Ik was vanochtend bij de expositie Bol / Flinck in het Rembrandthuis. In een  van de zaalteksten stond dat Ferdinand Bol en Govert Flinck tijdens hun leven net zo succesvol waren als Rembrandt maar daarna in zijn schaduw kwamen te staan. De huidige expositie heeft de ambitie ze daaruit te halen.
Ik bedacht dat het grootste verschil tussen Rembrandt en Bol en Flinck was dat Rembrandt een nieuw beeld gemaakt heeft. Een nieuwe beelding. Dat is een zeldzaam goed en dat is het wat sommigen, zoals Rembrandt, er uit doet springen.
Daarnaast lieten de etsen van Rembrandt, die naast het werk van Bol en Flinck hingen, zien dat hij ook gewoon beter was. Juist in zijn etsen was Rembrandt uitvinder en schepper. Vernieuwer in de techniek en hij kon echt beeld laten ontstaan en maakte optimaal gebruik van de mogelijkheid tussendoor (pref)drukken te maken. Het was een ideaal medium voor hem en elke keer als ik ze zie kijk er bewonderend naar. Er hing nu bijvoorbeeld een ets van iemand die bij het raam in een donkere kamer zat te lezen. Hij verdween deels in het duister maar was ook duidelijk aanwezig. Zo goed.