Pyongyang

Een heel vreemd land voor ons, Noord-Korea. Dat valt dezer dagen op tv te zien wegens het overlijden van Kim Jong-Il. De strip Pyongyang van Guy Delisle geeft een sterk beeld van het leven in deze Orwelliaanse dictatuur. Delisle is een Canadees die voor een Franse animatiestudio twee maanden in Pyongyang verblijft om de productie van een tekenfilm te begeleiden. De tekenstijl is bescheiden, de humor droog en het is eenvoudig de schrijver te volgen.

duitse hobby

cosima von bonin in museum ludwig

Een paar weken geleden was ik in Keulen. In het Ludwig museum, voor moderne en hedendaagse kunst, hoorde ik opvallend veel Nederlandse stemmen. Ik ben dat  gewend op de Documenta en Biënale van Venetië. Veel Nederlanders reizen naar buitenlandse steden om kunst te kijken. En gelukkig is men over de grens nog niet zo achterlijk om kunst weg te zetten als hobby of overbodige luxe.

Een banaan denkt op zijn banaans

en een mens op z’n mens.

Aldus Jan Knol gisteren in Paradiso. Het was éen van zijn mooie voorbeelden. Knol koppelt zijn ervaring als predikant aan zijn kennis van Spinoza om zo een helder en aanstekelijk betoog te houden.  Gisteren ging het voornamelijk over de bevrijdende werking van Spinoza’s determinisme.

Het bestuderen van Spinoza’s denken maakt een mens vrijer en blijer en Jan Knol straalt dat uit.
Degenen die er gisteren niet bij konden zijn: 11 december spreekt hij in Zutphen in het kader van DENKstof.

schokkend

goamm-007

Vanochtend las ik dit bericht op de site van het IFFR. Over een Iraanse actrice die veroordeeld is tot 90 zweepslagen voor haar rol als kunstenares in de film My Tehran for sale. Het barbarisme jegens kunstenaars is wijdverbreid.

_nomap

installatie erik kessels in foam

Een dag nadat in _nomap aan de naam van mijn wifi-router heb toegevoegd om aan te geven dat ik hem niet ter beschikking stel aan Google, bezoek ik FOAM waar plastisch getoond wordt hoe wij met onze privacy omgaan. Erik Kessels heeft foto’s die binnen 24 uur op internet geplaatst zijn af laten drukken en in de tentoonstellingsruimte gestort.
Portretten, trouwerijen, vakantiefoto’s, gezinsmomenten. Van bevalling tot dood, we delen het met de hele wereld.

Het toont ook de enorme hoeveelheid beeld die dagelijks geproduceerd wordt. Ik doe daar zelf ook aan mee, zoals dit blog toont. Vreemd.

detail

Torenhoog

Kenneth Snelson, Needle tower, 1968

De Needle Tower van Kenneth Snelson staat nog steeds fier overeind, zag ik zaterdag toen ik voor het eerst deze eeuw een bezoek bracht aan het Kröller-Müller museum op de Hoge Veluwe.

Ook indrukwekkend was de toegangsprijs: 16 Euro, museumjaarkaart niet geldig. Daarvoor krijgt men wel een prachtige collectie te zien, die grotendeels door een particulier geschonken is. Het mecenaat leidt dus niet perse tot een voor een breed publiek betaalbare toegangsprijs.

 

show your ants

Een voorprogramma van drie uur was te lang gisterenavond in de Melkweg. Drie jonge gasten die de zaal moesten vermaken in afwachting van Kenny Larkin en later als trio live Carl Graig, Moritz von Oswald en Francesco Tristano. De jongens werden geholpen door een enthousiaste mc die ons tot vervelens toe vroeg de handen in de lucht te steken. Mogen we a.u.b. zelf bepalen hoe we dansen?

Om kwart over twee begon dan eindelijk de hoofdact. Het was het lange wachten waard. Geen idee hoe je dit genre zou kunnen noemen. Piano, synthesizers, drumcomputers en -pads, samplers en nog meer elektronische apparatuur. Geïmproviseerde composities door muzikanten waarvan er twee vooral als techno-producent bekend zijn. Het zou even goed in het Muziekgebouw, Bimhuis of dus de Melkweg kunnen staan. Doet er ook niet toe: het was boeiend deze goede muzikanten experimenteel samen bezig te horen en zien. Een mix van hedendaags gecomponeerd, jazz en techno.

Scroll to Top