What are words worth?
Het is vandaag liedjes dag, mijn inhoofdige jukebox is weer lekker bezig. Nu de Tom Tom Club.
Dit kwam op terwijl ik nadacht over mijn plan voor leporello’s (zigzag boeken).
What Do You Want From Life?
Deze songtitel (van The Tubes) komt regelmatig op in mijn hoofd. Goede vraag en tegelijkertijd: hoezo, hebben we wat te willen van het Leven dan? Denk het niet. Waarschijnlijk dachten The Tubes het ook niet. Nou hebben we wel een beperkt aantal mogelijkheden ons leven de moeite waard te maken. Spinoza dacht dat we door middel van meer inzicht in de Natuur/God meer blijdschap konden verwerven en Nietzsche raadde ons aan tot de Uebermensch te streven, oftewel het meest uit onze beperkte talenten te halen. Ook hierin dacht Friedrich weinig verder dan Bento al uitte hij zich romantischer/dramatischer.
loiter
“I love loitering; a concept that implies we should not fight for privacy, but for the right to be in public.
We should say: when I am on a network, I am public.
This does not mean I should be attacked or made vulnerable in a horrible, abusive manner. It means I need some rigorous public right. Rather than constantly trying to say that these networked spaces are private, which the clearly aren’t, we should understand how communication implies vulnerability and publicity.”
Wendy Hui Kyong Chun interviewed by Rosa Menkman, 2017
Een pleidooi, een verhaal,
is wat Rick Dolphijn schrijft in zijn essay THE CRACKS OF THE CONTEMPORARY. Denkend vanuit Spinoza, Deleuze, Guattari en Murakami deelt hij inzichten. Aangemoedigd door Foucault roept hij op tot non-fascist living. Tot een post-human leven op deze planeet waarop we delen en uitwisselen. Waar in we leven vanuit kracht. Nietzsche.
Dolphijn op Sonic Acts 2017, ik las het essay in de catalogus.
strange edit
appropriation is een van de vreemdste verwijten van deze tijd. Als men zich open stelt, zich laat beïnvloeden heet dat toe-eigening?! Het koppelt cultuur aan zuiverheid en dat is eng. Het drijft het hokjesdenken tot het uiterste, het stampt leven de grond in. Wat het extra droevig maakt is dat dit vreemde verwijt vaak komt van mensen die denken zo ruimte te creëren, wonderbaarlijk. Ontwikkelen mensen newspeak om zichzelf op te sluiten?
No Linear Fucking Time
photograph by Esmat Elhalaby
Momenteel niet te zien in BAK maar wel op hun website en hun Prospections website.
BEING NUMEROUS
Anti is nooit oké. Door anti te zijn verbindt je je met waar je tegen bent. Een ant-fascist (Antifa) is een variant van fascist, hij/zij neemt kenmerken en technieken over van de fascist. Being numerous essays on non-fascist life van Natasha Lennard is een teleurstelling.
Ik had verwacht dat het over het leven in/als veelheden zou gaan in de lijn van Deleuze & Guattari en no-fascist life over hoe een leven vorm te geven in deze duistere politieke periode.
Maar het boek is een pleidooi voor antifascisten en het gaat over het rascistische, rechtse, justitiesysteem in de USA. Dat laatste is helaas bekende stof.
Een boek over VEELHEDEN (mulitudes) over leven na de illusies van het IK gekoppeld aan ruimte scheppend (samen)leven zou hoogst interessant zijn. …
2022 another fine mess
Another fine mess, die uitspraak van Laurel en Hardy komt omhoog in mijn hoofd elke keer als ik aan het nieuwe jaar denk. Dankzij de onnozele Nederlandse stemmers zal er ook komend jaar niets ten goede veranderen. Droef, ergerlijk.
gedenkparken
De gemeente Amsterdam ontwikkelt een nieuw groen plan voor de stad. Een onderdeel daarvan zijn de gedenkparken, de groene zones die nu begraafplaatsen heten en deels afgesloten zijn. Van een stortplaats voor lijken naar een park waarin wij levenden kunnen dwalen en rusten te midden van de resten van hen die niet meer leven. De doden worden weer onderdeel van het stedelijk leven. Mooie gedachte.