Volgens Spinoza is God/Natuur oneindig in omvang en tijd. God/Natuur moet ook een oneindig aantal attributen hebben waar wij er slechts twee van kennen: denken en uitgebreidheid.
Als David Lynch een andere werkelijkheid naast de zichtbaren veronderstelt past dat in het denken van Spinoza. Lynch refereert aan een yogi als basis, de nuchtere Spinoza kan ook.
West Den Haag presenteert op locatie Onze Ambassade een nieuwe projectruimte in de bibliotheek: het Alphabetum. Met als openingsexpositie Roussel |Brisset |Duchamp, Engineers of the Infra-thin. Een boeiende presentatie met begeleidend bokje om mee te nemen. Mooi initiatief op loopafstand van het Centraal Station.
een essay uit This sex which is not one van Luce Irigaray. Toen ik de titel las dacht ik direct aan mijn eigen fluid werk.
De tekst lijkt te gaan over het mijden van vloeistoffen in wetenschappelijk onderzoek en de fixatie op wiskunde.
Denken is gebaseerd op chemie en elektronica, vloeistoffen en processen. Die zijn in theorie instabiel maar flexibel is juister, ze passen zich aan vinden nieuwe wegen en verbindingen. De hersenen werken bij uitstek rhizomatisch. Een prototype voor het internet maar veel ontwikkelder.
Irigaray lijkt vooral de psychoanalyse tegen te spreken. Een denken dat in Frankrijk lang belangrijk is geweest. Waar ook D&G zich tegen verzet hebben.
De tekst klinkt ouderwets, ze is uit 1977 en lijkt buiten het debat dat toen in Frankrijk gaande was weinig meer te betekenen. Jammer want de titel klonk goed en ik denk zeker dat het vloeibare nog steeds aandacht tekort komt.
is the martial art of the mind in that it frames and choreographs the space in between self and other with the aim to figure out, contain, and anticipate each other’s reactions.
Rosi Braidotti: Nomadic theory
The motions and passions of the cognitive, perceptive, and affective faculties engender creative leaps of the imagination that animate the mind, illuminate the senses, and connect transversally well beyond the frame of the individual self. Nomadic philosophy is the discursive practice with the highest degree of affinity to the mobility of intelligence: it is both psysical, material, and yet speculative and ethereal.
Rosi Braidotti: Nomadic theory
borrows from Spinoza a positive notion of desire as an ontological force of becoming.
Rosi Braidotti in Nomadic theory.
Het lijkt er op dat ik een vervolg heb gevonden in de lijn Spinoza – Nietzsche – Deleuze
Deze keer de zigzagboek test wat groter geprint en dat was zeer nuttig want vooral bij het snijden en vouwen ging veel fout. Zoals te verwachten is het een precies werkje en dat combineert niet optimaal met mijn ongeduld.
Nu weer naar de boekjes kijken, zes stuks werk ik tegelijk aan, en dan aantekeningen maken voor het afdrukken en vouwen. Het uiteindelijk formaat van de boeken wordt 20x20cm. Flinke lappen om handmatig te snijden.
Frank Stella, midden jaren 1960.
Dit is een goede omschrijving van niet-representatieve kunst.
Wat Sonic Acts doet is virtualiteiten een podium geven. Alternatieven voor de Neo-Kapitalistische vernietigingsmachine.
Humanity doesn’t exist, there are many different sorts of humans. We’re not humans in the same way. The Anthropocene is the lament of the white male.
Hoe kunnen we doorgaan, voortbestaan. Ja de witte man sloopt de wereld en dat al heel lang maar er moet gedacht worden hoe voort te gaan, hoe te leven na het keizerrijk van de witte man.
Spinoza schreef de Ethica tijdens het einde van de Republiek. Een crisis is geen excuus om weg te kruipen, om je over te geven, het is een kans op verandering, een draaipunt. Kunst en filosofie moeten herstarten. We hebben nieuwe beelden en nieuw denken nodig in veel varianten met veel deelnemers. Athene en Rome zijn geschiedenis, de wereld is zo veel groter en er zijn al veel andere denkwijzen dan de Grieks Latijnse.
Neo Spinozisme.
Aantekeningen bij de eerste sessie van Sonic Acts Hereafter met lezingen van Rosi Braidotti en Rick Dophijn.
Geinig, op het podium van Paradiso staan enkel speakers, onderdeel van het Acousmonium van Ina GRM. De muzikanten staan achter in de zaal achter in de zaal achter hun knoppen. Speakers staan ook rondom het publiek. Het visuele is enkel de speakers. Met ogen dicht hoor ik toch beter.
Inkjet inkt op geschept papier, 2x 38×50 cm
Denkend aan Robert Ryman, niet wit, niet vierkant, daar ging het ook niet om en na-apen is onzin.
Writes Terence Riley in Architecture without shadows, Ediciones Poligrafa, 2000. A very intriguing sentence. Mostly because architecture is seen as text.
Op zoek naar foto’s voor mijn zigzag boeken bekeek ik mijn mappen en kwam daarin o.s deze tegen. Wellicht print ik die een keer.
vandaag de eerste leporello (zigzag) boek testjes gemaakt en dat laat de keuzes zien die ik verwacht had te moeten maken. foto’s achter elkaar plaatsen maakt nog geen boek. het moet interessant zijn er doorheen te bladeren, een leporello moet bovendien ook uitgevouwen een beeld geven. moet er wel of geen tekst bij? en zo ja, in welke vorm, tussen de foto’s, op achterzijde, geprint of in potlood geschreven? hoe laat ik de foto’s met elkaar communiceren, variatie in maten, plaatsing, vorm? beeld, kleur spiegelingen?
deze vorm om te testen, boeken maken op het uiteindelijke formaat in een opmaakapplicatie en het voorlopig op klein formaat printen om te zien wat er gebeurd, om te kunnen bladeren, werkt.
(dit is post nr. 1600)
