Kassel die andere vier jaar
Eens in de vijf jaar bezoek ik Kassel. Buiten camping en Documenta locaties zie ik dan niets. Eind juni kampeerde ik een stukje boven Kassel. Op een schiereiland in een riviertje. Oh wat mooi.
Eens in de vijf jaar bezoek ik Kassel. Buiten camping en Documenta locaties zie ik dan niets. Eind juni kampeerde ik een stukje boven Kassel. Op een schiereiland in een riviertje. Oh wat mooi.
Over de Column Van Tegenwoordig wordt al net zo veel gezeken als over De Jeugd Van Tegenwoordig. Nou trekt de Jeugd zich daar niets van aan, heeft ze nooit gedaan ook. Zij doet wat ze voelt dat ze moet doen en het boeit haar niet wat anderen daar van vinden. De Column streeft naar een zelfde houding, hij kent geen grenzen, regels en richtlijnen. Wat eruit moet komt eruit. De Column braakt, schijt of zweet zijn woorden uit en gaat vervolgens wat in dit afval roeren en kneden. Daar komt dan weer een nieuwe Column uit voort.
En zoals dat bij het afscheiden van lichaamsvocht gebruikelijk is doet iedereen het. Met name daar gaat juist de kritiek over. Dat iedere figuur een stukje afscheidt en dit schaamteloos aan het publiek toont.
Opvallend vaak zeuren dezelfde mensen over de teloorgang van de taal, het verdwijnen van het geschreven woord en ontlezing. Bedoelen ze dat er teveel geschreven wordt en te weinig gelezen? Dit klagen gebeurt trouwens weer vaak als Column.
= mijn huiswerk van afgelopen week.
-aan het afschrikwekkendste en diepste verlangen van de mens, zijn machtsdrift – men noemt die drift ‘vrijheid’- moet het langdurigst paal en perk gesteld worden. Daarom is de ethiek er tot op heden met haar onbewuste opvoeders- en telersinstincten op gericht geweest de machtswellust binnen de perken te houden: zij zet het tirannieke individu in een kwaad daglicht en benadrukt met haar verheerlijking van de gemeenschapszorg en de vaderlandsliefde het machtsinstinct van de kudde.
Friedrich Nietzsche, Nagelaten fragmenten, Deel 6, uitgeverij SUN
living in the ice age
love will tear us apart, ook dat nog. Mijn gedachten gaan nog steeds naar La vie moderne, waar ik drie dagen geleden al over schreef. De boeren in de film leven in een andere tijd dan wij. Het enige dat wij met ze delen zijn de seizoenen.
Nou is dat natuurlijk onzin, ze leven wel degelijk in dezelfde tijd. Ze gaan wel anders met het fenomeen tijd om. Hoe meer ik er over denk hoe minder groot de verschillen lijken. Ook stadsbewoners zijn gevoelig voor de lengte der dagen en voor seizoenswisselingen. En de boeren staan ook ‘s winters vroeg op en melken bij kunstlicht.
En toch. Tijd ís relatief, althans deels. Aiaiai, dit stukje loopt helemaal vast. Ik begon juist enthousiast nadat ik me vanochtend ingeschreven had voor een cursus essays schrijven.
Een dag later nog een poging. Ik verveel me niet en heb het niet druk. Ik leef het liefst vandaag. Ik vier zelden mijn verjaardag. Ik laat me niet graag opsluiten in verwachtingen. Ik hou van de filosofie van Deleuze en Guattari met haar rhizomes, lagen en vluchtlijnen. Ik sta ambivalent ten opzichte van reizen. Ik denk dat Spinoza gelijk heeft in zijn standpunt dat er geen vrije wil is.
De boeren in La vie moderne leven in hun tempo ik leef in mijn tempo, u leeft in uw tempo. Mijn vraag is: in hoeverre kunnen we ons eigen tempo bepalen?
Vandaag is er voldoende tijd te besteden aan de kunsttak van mijn werkbestaan. Maar wat zal ik eens doen? Tekenen? Werkbezoek aan de borduurmachinewinkel? Of gewoon lekkker naar FOAM fietsen en de foto’s van Richard Avedon bewonderen? Bij het kunst maken komen opeens zaken als zin en inspiratie om de hoek kijken. Geen deadline, geen ongeduldige opdrachtgevers. De kunstenaar kent geen zweep?
Nadat ik jaren geleden van kunst naar webdesign overstapte bewoog ik ook veel minder. Ik verruilde lasapparaat voor computer, atelier voor bureaustoel, hoefde niet meer met materiaal en objecten te sjouwen. Maar ook stapte ik minder vaak op de fiets voor een tochtje in de omgeving. Als kunstenaar leek ik meer over mijn eigen tijd te beschikken. Hoefde ik niet beschikbaar te zijn voor klanten. Het webdesign heeft me meer naar een werkdag-ritme gedreven. Maar hoe nodig was dat nou eigenlijk?
woordensmid pjroggeband van elfletterig.nl wees me erop dat er voor het herintreden eerst een uittreding plaats moet vinden.
vandale.nl:
uit·tre·den trad -, i -getreden 1 uit iets naar buiten treden 2 stoppen met werken 3 (vd ziel) buiten het lichaam treden
Nu liet ik op de kunstacademie al een klasgenoot schrikken met de opmerking dat ik helemaal geen ziel had. Dat uittreden gaat dan niet lukken. Wikipedia verwoord het anders: “De term uittreding, ook wel astrale projectie genoemd, wordt gebruikt als term voor een paranormaal verschijnsel waarbij het zgn. astraallichaam uit het stoffelijke lichaam zou treden. De geest zou het lichaam verlaten en bewust door verschillende aardse en astrale dimensies ‘reizen’. ”
Geest en ziel zijn toch echt verschillende dingen. Ik denk dat uittreden voor beiden gebruikt wordt.
Of ik een geest heb weet ik niet, het lijkt me sterk maar niet uitgesloten.
In de gedrukte versie van van Dale komt ook “een kring van personen verlaten” als betekenis voor. Dan komen we weer bij het klooster en de kerk. Uittreden uit de kunst is waarschijnlijk een combinatie van het stoppen met werken en een kring van personen verlaten. Of is dat dubbelop, het heet tenslotte ook van werkkring veranderen als men een ander soort werk gaat doen?
trap in de sagrada familia, barcelona
vandale.nl:
in·tre·den trad -, i -getreden 1 ingaan, binnengaan 2 (r-k) in een klooster gaan 3 beginnen: de winter is ingetreden
Mijn bezoek aan De Nieuwe Kerk deed me denken aan het woord intreden. Nou schrijf ik al weer een paar maanden in dit weblog, maar ik had het woord herintreden niet eerder geassocieerd met intreden, dat ik toch vooral ken in de betekenis van in een klooster gaan.
Ik heb een zwak voor kloosters. De vaak mooie gebouwen, de habijten en ook de gerichtheid op studie en meditatie. Een groot gebrek heb ik altijd gevonden dat ze op religie gericht zijn, dat bidden en bijbelen heeft me nooit getrokken. Ook de scheiding der sexen vind ik een nadeel, ik zou niet graag enkel met mannen leven. Het geordende leven heeft weer wel aantrekkingskracht.
Herintreden is terug naar het klooster? Geen idee of dat gebeurt, of kloosterlingen hun orde verlaten en er weer terug keren. Heeft kunst overeenkomsten met het klooster? In eerste instantie denk ik niet, het kunstenaarschap is veelal individueel en het kloosterleven niet. Hoewel, er zijn ordes waar er nauwelijks contact is tussen de kloosterlingen. Waar gezamenlijkheid en individualiteit samengaan. En kunstenaars willen ook nog wel eens graag samenscholen in stijlen en stromingen.
science barge op de hudson river, nyc” title=”science barge op de hudson river, nyc
Gisteren presenteerde Barack Obama de Verenigde Staten van Amerika als herintreder. Ze gaan hun eigen waarden weer respecteren en zich verantwoordelijk gedragen binnen de wereldgemeenschap. Dat is nog eens ambitieus herintreden!
En als ze dan toch bezig zijn vraagt hij de bevolking hun visie op en gedrag jegens de leefomgeving te herijken. En ook de wetenschap wordt in ere hersteld. De pioniers op de ecoboot hierboven zullen verheugd zijn.
Amanda Coogan in Artists Space, New York
Jaja, het zat eraan te komen: bankiers die hun ontslag uit Wall street als aanmoediging zien ouder dromen na te jagen. In een artikel in The New York Times las ik over ontslagen bankmedewerkers in New York die aan de slag zijn gegaan als stand-up comedian, scriptwriter, romanschrijver.
“With Wall Street hemorrhaging jobs, bonuses disappearing and the financial sector going through a seismic shift, some bankers and lawyers are switching lanes to more creative career paths. They are putting down their Wall Street Journals and picking up Variety as they try their hands at comedy, filmmaking and writing.”
Het is opbeurend dat ze niet zo snel mogelijk de (pseudo-)veiligheid van een nieuwe baan zoeken, maar kiezen voor het avontuur in de kunst.
Het herintreden stond afgelopen weken op een laag pitje. De aandacht ging vooral naar TastyMouse en Kostgewonnen. Ik heb zelfs nog geen tijd gehad een verslag te schrijven over mijn excursie naar het textielmuseum in Tilburg.
TastyMouse is mijn webontwerpstudio, Kostgewonnen het pand waarin ik werk. Dat TastyMouse aandacht opeist komt omdat ik daar vooralsnog van moet leven. Gelukkig zijn het wel voornamelijk leuke dingen die ik daarvoor doe. Zo ben ik o.a. bezig met SPLATSJ, kunst voor basisschool kinderen. En ik ben twee sites aan het maken voor kunstenaars, dat is niet herintreden maar aanleunen.
Kostgewonnen is een voormalige school, en voormalig kraakpand, in Amsterdam Oud-West. Het is nu eigendom van vereniging Kostgangers, waarvan alle huurders lid zijn. Het gebouw was bij aankoop in 2005 zwaar verwaarloosd. Na drie jaar hard werken ziet het er nu schitterend uit. Naast bouwen moet er o.a. ook gefinancierd, verzekerd en gecommuniceerd worden.
Maar in het herintreedjaar 2009 (zal de crisis velen van werksoort doen veranderen?) zal dit blog met enthousiasme en goede moed voortgezet worden.
Helaas, de commissie van Fonds Live heeft besloten geen subsidie toe te kennen aan dit project.
Ik had hoge verwachtingen vanwege de oproep van het fonds: “Voor Fonds BKVB LIVE doet het Fonds BKVB een oproep om droomplannen, plannen voor een bijzonder project of een ander goed idee aan te melden.” Herintreder.org is droomplan, bijzonder en een goed idee. Helaas bleek de commissie toch vooral traditionele criteria te hanteren en was men minder geïnteresseerd in onderzoeksprojecten met een open afloop.
In tegenstelling tot de gangbare procedure bij dit grootste fonds voor kunstenaars en vormgevers, waarbij men een uitgebreid formulier moet invullen en beeldmateriaal moet opsturen, was er deze keer een live presentatie.
In een glazen kamertje liet ik werk uit mijn eerste kunstperiode zien, screenshots van websites van de afgelopen jaren en screenshots van dit weblog. Daarbij gaf ik een toelichting. De commissieleden konden daar direct op reageren en stelden ook veel vragen. Dit alles mocht maximaal 25 minuten duren. Ik had tijdens het gesprek het idee dat ik een aantal commissieleden niet ‘meekreeg’. Ze wilde vooral ook weten wát voor kunst ik zou gaan maken, terwijl ik een onderzoekssubsidie aanvroeg waarin dit één onderdeel was.
Een ander verschil met de reguliere procedure is dat de uitslag nu al een dag later bekend was. In mijn geval dus negatief.
Als troost mag ik wel mijn gifbeker houden.
Leuk plan dat herintreden maar het druist wel in tegen de jong obsessie die zo sterk leeft in de kunstwereld. Er zijn talloze beurzen, subsidies, fondsen, gastateliers en prijzen die zich richten op ‘jonge kunstenaars’. Ik schrok met name toen ik het jong-woord tegenkwam in de aankondiging van de Gemeentelijke Kunstaankopen 2009 van de gemeente Amsterdam. Gelukkig staat er niets over in het aanmeldingsformulier, ik hoef enkel in Nederland te wonen. Deze herintreder gaat insturen.
mijn blik ook niet.
Nog steeds neem ik hetzelfde soort foto’s, valt mij hetzelfde op, boeit mij dezelfde thema’s.
Dit zou tot de vraag kunnen leiden: ben ik ooit wel gestopt met kunstenaar zijn? Of enkel met kunst beoefenen?
Tom van Teijlingen keert terug in de wondere wereld van de kunst. Na 8 jaar websites ontwerpen en maken wordt ik weer kunstenaar. Tijdens een vakantie in New York besloot ik terug te keren naar de kunst. Herintreder in de kunst. Welke vorm dat aan gaat nemen weet ik nog niet. Daar ga ik de komende maanden over denken en schrijven. Daarover gaat dit weblog.
~herintreder: Resultaten 1 – 10 van circa 7.810 voor herintreder. Resultaat 1: Je hebt een tijdjee geen betaald werk verricht, omdat je je bijvoorbeeld volledig wilde richten op de opvoeding van je kind(eren). Wanneer je langere tijd uit het arbeidsproces bent geweest en hierin terugkeert, ben je een herintreder.
Van Daele: ‘her-in-tre-der 9de~(m.);~s)01. Iem. die weer een baan krijgt na enige tijd uit het arbeidsproces te zijn geweest.
Wikipedia: Er bestaat geen pagina met de naam “herintreder”. U kunt deze zelf aanmaken of aanvragen.
Nou is kunstenaarschap geen baan en heb ik de afgelopen jaren hard gewerkt, het woordenboek zal de beschrijving uit moeten breiden.